|
|
|
|
|
|
Chris Heuts. [3][4]
Hij is overleden op 27 januari 1943 in Kamp Vught. Volgens struikelsteentjes-maastricht.nl [5.2] is hij begraven op het Ereveld Loenen, maar de andere bronnen zwijgen hierover. In het Nationaal Monument Kamp Vught zijn achter het crematorium asputten [6.2] te zien waar de as van de daar verbrande doden rust. Dat crematorium is einde 1943 in gebruik genomen.  
 Chris Heuts. [3][4]Hij is overleden op 27 januari 1943 in Kamp Vught. Volgens struikelsteentjes-maastricht.nl [5.2] is hij begraven op het Ereveld Loenen, maar de andere bronnen zwijgen hierover. In het Nationaal Monument Kamp Vught zijn achter het crematorium asputten [6.2] te zien waar de as van de daar verbrande doden rust. Dat crematorium is einde 1943 in gebruik genomen.  |
1946 - Jean Cremers voor het hotelOriginele grootte 1171 × 678 pxDe ziekte, die Jean in toenemende mate hinderde, leek op Parkinson en werd door de familie dan ook vaak zo genoemd. Het was een gevolg van de pandemie (wereldwijde uitbraak) van de Spaanse Griep na afloop van de eerste wereldoorlog, waarin hij Belgische vluchtelingen had geholpen. Als gevolg van deze ziekte leden veel mensen aan neurologische disfunctie voor de rest van hun leven (Encephalitis lethargica). Album : Cremers zoom 51.238257899231%
 |