Levensmiddelen voor de grotten

   Voor de in de grotten verblijvende bevolking van Valkenburg
werd de voedselvoorziening schaars. Ik vroeg onze bevrijders,
of zij konden helpen.      16 September bij de bevrijding van
Maastricht, kreeg ik de mededeling, dat Militair Gezag in Maastricht
beschikte over duitse legervoorraden en dat ik daar terecht kon.
Mij werd een soldaat met jeep ter beschikking gesteld, om de voedsel-
problemen met M.G. te gaan oplossen. Ik kreeg de waarschuwing,
dat vanuit de hoogte bij Schimmert, nog steeds naar de tegenoverge-
legen bevrijde helling gevuurd werd, en de prov.weg naar Maastricht
in het schootsveld lag. Gezien de urgentie gingen we toch op weg.
Over de verlaten weg ging de reis zonder incidenten, ik zag slechts
boven Ravensbosch wolkjes van ontploffende granaten.
          In Maastricht bij M.G. binnenkomend, werd ik verwezen naar
een stampvolle wachtruimte, om mijn beurt af te wachten. Ik ging naar
buiten en keerde terug met mijn zwaarbewapende chauffeur, nadat ik
mij voorzien had van mijn “salamander—band” (teken der illegaliteit)
De orde—bewaker kreeg van mijn begeleider in Am.Engels de vraag :
“waar is je commander”. Prompt werden wij langs alle wachtenden heen
naar de “commander” geleid. Ik legitimeerde mij, (wijzend op de
armband) als rayonleider der L0 in Valkenburg. De Militaire gezaghebber
stond ter begroeting op, zond alle mensen weg, en vroeg waarmee hij
mij kon dienen. Ik vroeg levensmiddelen voor de bevolking, in de
grotten verblijvende en vervoer ervan. Ik verzocht om mediese hulp
voor de in de grotten verblijvende zieken. Voor vervoer wist hij te
kunnen zorgen. Met hulp van de voedselcommissaris Niesten kon ik
rekenen op een deel van in beslag genomen duitse voorraden.
Voor mediese verzorging zou het Rode Kruis worden ingeschakeld.
De voedselcommissaris vond ik bij de Sphinx. Deze hielp uitstekend.
In de gaarkeuken bij de Sphinx werden een hoeveelheid tonnen ,
(gereinigde vuilnisemmers) met warm voedsel gevuld.
Het vervoer bleek een grote vrachtwagen der ENCI te zijn. Brood kwam
van de Maastr.Broodfabriek, in een bestelwagen van een plaatselijke
drogist. De voeding was dus klaar. Na een paar dagen kwamen van het
Rode Kruis een arts, een verpleger, een paar officieren en ettelijke
journalisten.
Deze voedselvoorziening is doorgegaan tot en met de verzorging der
evacué’s uit Kerkrade, die ten dele naar Valkenburg kwamen.
Toen de Amerikanen konden doorstoten naar de mijnstreek, hield de
duitse beschieting op, en kon de bevolking de grotten verlaten.