Menu text, no JavaScript Log in  Deze pagina in het NederlandsDiese Seite auf DeutschThis page in English - ssssCette page en FrançaisEsta página em Portuguêsnaar boventerug

Nikolaus Schunck, gestorven in 1776, leefde in Kettenis, in het tegenwoordig duitstalige deel van België. De familie Schunck bij het drielandenpunt van Duitsland, België en Nederland.


Nikolaus Schunck
Een stamvader uit Kettenis bij Eupen

Nikolaus Schunck (* 04-06-1746 in Kettenis, † 17-07-1776 in Kettenis) was de eerste Schunck uit Kettenis bij Eupen (tegenwoordig België), van wie het beroep wever („Tuchmacher“) bekend is.
Eupen beleefde destijds een grote bloei als textielstad. De voorwaarden daartoe waren op ideale wijze vervuld: de aanwezigheid van wol (von schapen uit de Hoge Venen, die op die hoogte een uitstekende wol leverden, verder zacht moeraswater, eveneens uit het veen, en goedkope werkkrachten.
Lang werd aangenomen, dat het stamhuis van deze familie in Oppendorf bij Bedburg stond, maar ze onderhielden daar voor zover bekend geen contacten mee. Er bestaat alleen een overlevering, maar die kan zo niet kloppen. Zie daarover het artikel De families Schunck in Kettenis en Bedburg-Lipp. Dat wil niet zeggen, dat die verbinding niet bestond, maar zo ja, dan moet die van een vroegere datum zijn.
Nikolaus stierf dertig jaar oud na slechts vier huwelijksjaren op 17-07-1776 in Kettenis.
Ook diens kleinzoon, Nikolaus Severin was wever. Dit is de laatste gemeenschappelijk voorvader van de Nederlandse Schuncks met die in Kettenis. Hij verwachtte, dat zijn zonen hem in de weverij zouden gaan helpen, maar alleen Severin Joseph bleef in de weverij van zijn vader. De oudste zoon, alweer een Nikolaus, ging in de textielfabriek Delius in Aken werken.
Later is hij met zijn broers Wilhelm en Ludwig, en voor korte tijd ook Arnold, op uitnodiging van een industriëel, naar het toenmalige Oostpoolse, tot het tsaristische Rusland behorende Białystok getrokken om diens weverij te moderniseren.
Hoe deze generatie zijn erfenis heeft verdeeld en hoezo Arnold naar Heerlen is verhuisd, lees je op Die Erben Schunck aus Kettenis, in het Duits, maar geschreven door de Nederlander en mijn vader, Pierre Schunck.
In Oostpolen schijnen nog tot het einde van de Tweede Wereldoorlog Schuncks te hebben gewoond, maar de auteur van deze site weet er niet meer van.
Zie ook de autobiografie van Nikolaus Severin Joseph Schunck uit Kettenis (in het Duits)
Van de generaties daarvoor is minder bekend.

Siehe auch, was Hermann Kroppenberg auf Deutsch schreibt.