![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
![]() | ![]() | ![]() |
Petrus Johannes Sijmons is op 5 februari 1934 in Nijmegen getrouwd met Maria Antonia Adriana Martens. [1.1]
Zij is geboren in Nijmegen [1.2] en gestorven op 11 april 1962 in Arnhem [1.3]
Ook haar man is op 11 april 1962 in Arnhem gestorven. [2]
Piet Sijmons werd in 1940 gedemobiliseerd als reserve-kapitein. Hij was tijdens de bezetting districtscommandant van de Ordedienst in Maastricht en leider van de pilotenlijn Blok. [3] [1.5]
Dat was een onderafdeling van de groep Versleijen, die door andere verzetsgroepen vaak Belasting Groep Maastricht werd genoemd
Cammaert schrijft samenvattend over hem: Maastricht, ambtenaar bij de Belastingdienst. Maakte deel uit van de Belasting Groep Maastricht. Hij was districtsleider van de O.D.-Maastricht en raakte nauw betrokken bij de hulpverlening aan geallieerde vluchtelingen, met name vliegeniers. [4.1]
Sijmons had dus tijdens de bezetting twee functies: één in het verzet en de andere, met name tegen het einde van de Duitse bezetting in Maastricht, als leider van de OD. Zo behoorde hij tot de OD-mensen, die niet op de bevrijding wensten te wachten, maar al vroeg tegen de bezetting in actie zijn gekomen. Hij leidde de volgende groepen:
1. De groep Blok
Deze groep heette zo naar de verzetsnaam van oprichter Piet Sijmons. Cammaert noemt de pilotenhulpgroep-“Blok” een tak van de Belastinggroep Maastricht. Zo werden zij tegen hun zin meestal door de andere verzetsgroepen genoemd omdat er vooral ambtenaren van de belasting en de douane lid van waren.
Zie voor meer informatie bij de groep Versleijen, waar de groep Blok immers een deel van was.
2. OD Maastricht
In Maastricht was een unieke situatie ontstaan: twee O.D. organisaties die elkaar niet kenden en vervolgens met elkaar rivaliseerde. Dit leidde uiteindelijk tot de roemloze ondergang van de O.D. in Maastricht.
Op 14 september was Sijmons naar de commandant van de Amerikaanse troepen gestapt en had hem zijn diensten aangeboden. Die had Sijmons gevraagd een compagnie samen te stellen die, bewapend met buitgemaakte Duitse geweren, zijn troepen kon bijstaan. De O.D.-commandant wist in korte tijd een compagnie op de been te brengen, maar veel hadden de Amerikanen er niet aan: zij trokken verder Zuid-Limburg in. In overleg met achtergebleven geallieerde autoriteiten belastte Sijmons zijn compagnie, die tegen het einde van september zo’n vierhonderd manschappen telde, met taken als de bewaking van geallieerde benzine- en munitiedepots en wagenparken. [4.2]
Zie daarover meer in het artikel over de Ordedienst (O.D.)
In het archief van het NIMH (Nederlands Instituut voor Militaire Historie) ligt in het dossier Binnenlandse Strijdkrachten een interview met reserve kapitein der Infanterie P.J. Sijmons (schuilnamen Blok en Daelman) over de verrichtingen van de Ordedienst in Maastricht. [5]
Op 8 oktober 1951 werd aan reserve-majoor Sijmons in het Paleis op de Dam in Amsterdam het Bronzen Kruis verleend. [1.4]
Voetnoten