De Limburgse gesneuvelden

Peter Hendrik Vossen (Piet)

Oorlogsgravenstichting

Piet Vossen was landbouwer op de “Spikkerhoeve”. Toen hij en de andere kinderen nog klein waren, stierf hun moeder, hun vader hertrouwde op 16 augustus 1918 in Roggel met haar zus Antonia Hubertina Salimans. [1]
Cammaert schrijft in hoofdstuk III op p.178 [2]:
Dreigende terugvoering in krijgsgevangenschap en oproepen voor dwangarbeid in Duitsland waren voor de zonen des huizes aanleiding om onder te duiken. Daardoor kwamen verbindingen met de plaatselijke illegaliteit tot stand.
Want ze doken op het eigen bedrijf onder en anderen volgden. Niet ver daarvandaan stond het landhuis “De Bedelaar” van Marie Eugénie Hooijer-Dubois, die ook een ondergedoken zoon op haar terrein aan de huidige Professor Duboisweg had, genoemd naar haar vader. Al gauw kwamen ook andere jongeren uit het dorp erbij. De hieronder volgende gegevens zijn gedeeltelijk afkomstig uit het dagboek van mevrouw Hooijer-Dubois. Bijna niemand van het verzet hield een dagboek bij, om begrijpelijke redenen. Daarom is dat van haar een bijna uniek handgeschreven document, dat u online kunt lezen. [3]
Cammaert vervolgt op p.306-307 [2]:
Evenals “De Bedelaar” groeide de “Spikkerhoeve” in de loop van 1943 uit tot een opvangcentrum voor onderduikers, Franstalige krijgsgevangenen en geallieerde vliegeniers.
Er zaten tot 40 onderduikers tegelijk [4], verscholen in de bossen rondom, die verzorgd werden vanuit de boerderij. Ook vanuit “De Bedelaar” werden veel onderduikers verzorgd. Er vond in de herfst de ene na de andere razzia plaats. Tijdens de eerste grootscheepse razzia op dinsdag 26 september bezocht een groep militairen de “Spikkerhoeve”. Het gezin moest de woning verlaten en werd gedwongen zich met het gezicht tegen de muur van de boerderij op te stellen. Er lagen negen K.P.-ers op de hooizolder, doch geen van de gezinsleden gaf een kik. Na geroofd te hebben wat van hun gading was dropen de overvallers af. Ook de K.P.-ers vertrokken. De Duitse aandacht bleef echter gevestigd op de geïsoleerd in de bossen gelegen hoeve. Men vermoedde dat het een broeinest van verzet was. Begin oktober volgden nieuwe razzia’s. Na de overval op zondag 8 oktober werden drie broers Vossen op transport gesteld en bij de laatste overval, de volgende dag, werd de 20-jarige P.H. Vossen op de vlucht doodgeschoten. [2]

Op woensdag 11 september 2019 kreeg het gedeelte van de Speckerweg in Haelen tussen de Professor Duboisweg en de toegangsweg naar de Spikkerhoeve een nieuwe naam: Piet Vossenweg. De hoeve had tot nu het adres Speckerweg 19, 6081 NN Haelen. [4]
De volgende dag begon op de Spikkerhoeve een serie van 10 toneelvoorstellingen in de open lucht, Vossen van de Spik, dat het bovenstaande verhaal vertelde [5] dankzij de welwillende medewerking van de huidige eigenaar.
Aan het gevaarlijke verzetswerk dat moeder Vossen, haar zes zonen en twee dochters onder de ogen van de bezetters hadden verricht, was eindelijk recht gedaan. Met succes. Zesduizend toeschouwers werden meegezogen in een magnifieke verbeelding van lokale oorlogsgeschiedenis. [6]
Zijn TWEEDE voornaam luidde Hendrik. [7] De Erelijst geeft per abuis Hubertus aan, zie hieronder.
Hij is begaven op de R.K. begraafplaats te Heythuysen, graf L0715 [9]
Deze persoon staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [8]

Voetnoten

1. wo2slachtoffers.nl Vossen, Peter Hendrik
2. Dr. F. Cammaert, Het Verborgen Front
   III. Hulpverlening aan uit Duitsland ontvluchte (Franstalige) krijgsgevangenen
3. Marie Eugénie Hooijer-Dubois Dagboek 28/1/1943 - 23/6/1945
4. openstreetmap.org Spikkerhoeve, Haelen
5. TV: L1 Vandaag De Spikkerhoeve in Haelen
   deltalimburg.nl Openluchttheater Vossen van de Spik over WO II in Haelen op L1 TV
6. Aan alles komt een eind. Afsluiting van ’Vossen van de Spik’
7. Archief Oorlogsgravenstichting, Dossier Peter Hendrik Vossen p.2
8. Erelijst 1940-1945
9. Oorlogsgravenstichting.nl