Max de Marchant et d’Ansembourg
(Maximilianus V.E.H.J.M.)

De vader van Max de Marchant was een reactionair die ook al in de Tweede Kamer zat maar er nooit één woord heeft gezegd. Hij was voorstander van het censuskiesrecht, dat wil zeggen, dat bij verkiezingen de stem van rijken zwaarder weegt dan die van armen. Zijn zoon Max maakte het nog bruiner en stelde zijn kasteel in Amstenrade wijd open voor alle mensen, die dat een mooie kleur vonden.
In 1933 sloot hij zich aan bij de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB). Vier jaar later werd Marchant voor de NSB in de Tweede Kamer gekozen, waar hij tot 10 mei 1940 als (fractie?)voorzitter optrad. Op 15 februari 1941 werd hij door Rijkscommissaris Seyss-Inquart benoemd tot commissaris der provincie Limburg.
Vlak voor de bevrijding vluchtte Marchant naar Duitsland waar hij op 30 april 1945 werd gearresteerd. Het Bijzonder Gerechtshof te Den Bosch veroordeelde hem op 29 april 1946 tot 15 jaar gevangenisstraf. In oktober van dat jaar werd dit door de Bijzondere Raad van Cassatie bevestigd. In 1954 volgde invrijheidstelling.
Tekst bij de foto van zijn arrestatie op 30 april 1945 in Hamm (Westfalen) onder het bevel van Lou Bouten, cdt 4e cie, 3e Bat. Reg. Stoottroepen Limburg. [1]
Die dag zou later een feestdag worden. Niet vanwege die arrestatie maar vanwege de verjaardag van koningin Juliana. Wie echt meer wil weten, kan bij Wikipedia terecht. [2]

Tijdens de bezetting 1940-1945 was er nog een graaf actief in Limburg, maar dan aan de kant ven het verzet: Raphaël de Liedekerke. Dat moest hij met zijn leven betalen.


Bouten & Marchant [1]

Voetnoten

1. beeldbankwo2.nl De arrestatie van Graaf de Marchant et d’Ansembourg
2. Wikipedia NL: Max de Marchant et d'Ansembourg