|
|
|
|
|
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
Tinus Wilms dook onder in de schuur van de ouderlijke boerderij aan de Grashoek in Helden-Beringe, toen de staf van het eerste bataljon van het Fallschirmjäger Regiment onder majoor Ulrich Matthaeas zich daar vestigde. De majoor werd opdringerig jegens zijn zus Nellie, maar die stak hem als verweer met een scherp voorwerp in zijn hand. De weduwe Wilms en haar kinderen werden uit het huis gezet, behalve Tinus die alleen in de schuur achterbleef en die avond werd ontdekt. [1]
Cammaert schrijft over Helden: Eind oktober begingen de Duitsers nog een laatste wandaad. Zes militairen schoten M. Wilms in Helden-Beringe dood. De jongeman had vooraf zijn eigen graf moeten delven, waarna hij was geblinddoekt en zijn handen op de rug waren gebonden. Enkele weken later, op 18 november, werd Helden bevrijd. [2]
Matthaeas en zijn parachutisten weken uit naar Roermond op de oostelijke oever van de Maas, waar hij Frontabschnittscommandant werd en een waar schrikbewind begon. Meer details daarover in „de tranen van Roermond“. [3]
Meer over Tinus en de nevenstaande foto vindt u op de website van de Heemkundevereniging Helden. [4]
Voetnoten