⇑
![Festzeitung Weber-Kreijen - Festzeitung zur Feier der Hochzeit des Herrn Dipl.Ing. J.Weber und Frau Helene Weben geb. Kreijen, Dienstag den 29. Mai 1923 in der katholischen Kirche von Chevremont 871 - Festzeitung Weber-Kreijen](klein/1923-05-29_FestzeitungWeberKreijen.jpg)
Festzeitung Weber-Kreijen
⇑
![Rector Eck 25 jaar priester - 1924 bij het zilveren priester/rectorfeest. Een prachtig tijdsbeeld van de heerbroer te midden van zijn zelfbewuste broer en zussen - v.l.n.r. B: Ellen, Josef, Johanna, Clara - A: Maria, Treza, „heerbroer“ Willy, Gerda, Trienchen - Deze voornamen zijn die, waarmee ze elkaar hebben aangesproken. - Zie toelichting. 313 - Rector Eck 25 jaar priester](klein/1915_ca_Familie_Eck_-_zussen_en_broers.jpg)
Rector Eck 25 jaar priester
⇑
![Heeroom Eck 40 jaar priester - 18-03-1939. - Personen: Rector Eck 40 jaar priester 339 - Heeroom Eck 40 jaar priester](klein/1939_Heerom_Eck_40_jaar_priester.jpg)
Heeroom Eck 40 jaar priester
⇑
![Margarete Eck, geb. Hauswirth - Ausweis (identiteitsdocument), afgegeven op 23-04-1940 in Kohlscheid 901 - Margarete Eck, geb. Hauswirth](klein/1940-04-23_HauswirthMargareteAusweis.jpg)
Margarete Eck, geb. Hauswirth
⇑
![Jozef Kreijen - Trad in bij de missionarissen van Scheut, † 24 jaar 667 - Jozef Kreijen](klein/JozefKreijen.jpg)
Jozef Kreijen
⇑
![Rector W. Eck - met zijn neef Josef Kreijen en enkele van zijn zussen? 140 - Rector W. Eck](klein/20050828_album_cremers_24.jpg)
Rector W. Eck
⇑
![Rector W.Eck - Rector aan het St. Josephinstituut (klooster St. Pieter) in Valkenburg 293 - Rector W.Eck](klein/Rector_W.Eck.jpg)
Rector W.Eck
⇑
![Gerhard Kreijen, 1952 - Gerhard (of Gerd, Gerard) Kreijen (Kreyen) was chirurg en vrouwenarts aan het St.-Josefziehenhuis in Kerkrade. 664 - Gerhard Kreijen, 1952](klein/1952_GerhardKreijenTelefoneert.jpg)
Gerhard Kreijen, 1952
⇑
![Gerhard Kreijen, 1952 - Gerhard (of Gerd, Gerard) Kreijen (Kreyen) was chirurg en vrouwenarts aan het St.-Josefziehenhuis in Kerkrade. - In het onderstaande verhaal speelde hij een belangrijk rol als onderhandelaar, samen met Pierre Schunck, de man van zijn nicht Gerda Schunck-Cremers. Vandaar dat het hier uitvoerig wordt geciteerd uit: - Het geluk van Limburg door Marcia Luyten - blz. 128-128 - De Bezige Bij, ISBN 9789023496250, € 19,90 - http://www.volkskrant.nl/boeken/meeslepende-geschiedenis-van-de-mijnstreek~a4191200/Een spannend boek, al zou je dat misschien niet verwachten van een „geschiedenisboek“. Het vertelt afwisselend het verhaal van de mijnbouw in Limburg en van de familie van Jaques (Sjakie) Vinders. - Dit verhaal speelt zich af in September 1944. De geallieerde opmars - „stokte op de Siegfriedlinie, de westelijke verdediginswal van ruim 600 kilometer langs de Duitse grens die doorliep tot in Nederland en dwars door Kerkrade de Nieuwstraat scheidde van de Neustraße. Kerkrade werd een frontstad. Het westelijk deel, met Heilust en Spekholzerheide, werd op 17 september door de Amerikanen bevrijd, net als het nabijgelegen Heerlen. Het oostelijk deel van Kerkrade, achter het Miljoenenlijntje (de 12 kilometer lange spoorlijn tussen Schaesberg en Simpelveld die bij aanleg 1 miljoen gulden per kilometer had gekost), werd vuurlínie. Eerst zaten de bewoners een week lang in hun kelders, terwijl kanonskogels, mortieren en granaten om hen heen insloegen. Leidingwater was er niet meer, stroomleidingen waren stuk en het laatste eten was al dagen op. De bevrijders waren binnen handbereik en akelig ver. De Duitsers gaven zich niet zomaar gewonnen. Op 13 september togen ze naar de Oranje-Nassau 1. Ze vulden de turbines een voor een met springstof en bliezen alle turbogeneratoren op. De bovengrondse mijn was daarmee zo goed als vernietigd. Hetzelfde gebeurde bij de Emma, de Maurits en de Julia. Ruim 85 procent van de energievoorziening van de Oostelijke Mijnstreek werd opgeblazen. De woonwijken van Kerkrade-Oost moesten een Duitse vesting worden die de Siegfriedlinie zou versterken. Op 25 september kreeg Kerkrade-Oost te horen dat het moest worden ontruimd. Om 4.30 uur kwam het bevel om te evacueren, om 12.00 uur moest de stad leeg worden opgeleverd. De in 1941 afgetreden burgemeester Habets keerde terug om de evacuatie te organiseren. Een stoet van 30.000 mensen trok over de enige hoofdweg die door de Duitsers was vrijgegeven, naar Ubachsberg en Wijlre. - Het was een kolonne als uit een Afrikaanse oorlog. Magere, wankele families, met vee aan een touw, tassen op de rug en wat ze op een kar konden sjouwen voor zich uit duwend, op de vlucht voor geweld. Onderduikers liepen mee in de stoet, ook joodse mannen en vrouwen die voor het eerst in jaren weer de open lucht zagen. Ze ademden kruitdampen. Toen het bombardement losbrak, was de stoet nog en route. Ouders wierpen zich op hun kinderen. - De enige achtergeblevenen in de wijk waren de patiënten en het personeel van het Sint-Jozefziekenhuis. Ze konden niet weg. De Duitsers hadden lang geleden de ziekenwagens in beslag genomen. De gevechten barstten los en het Sint-Jozef lag in het epicentrum van de beschietingen. Na een nacht en een dag in de vuurlinie besloten de achterblijvers toch te vertrekken. Honderden patiënten, sommigen pas geopereerd, hoogzwangere en net bevallen vrouwen, werden naar Kerkrade-West gereden op ziekenhuisbedden en met kruiwagens waarin matrassen waren gelegd. Verpleegkundigen en artsen duwden de zieken terwijl de Duitsers granaten naar hen gooiden. Op 5 oktober 1944 verliet de laatste Duitser Kerkrade. Twee weken later keerden de Kerkradenaren terug naar hun vrije maar kapotgeschoten stad. 240 Amerikaanse soldaten hadden er hun leven gegeven. Als dank werd het Ambachtsplein omgedoopt in 0ld Hickoryplein, naar de 30ste Infanteriedivisie ‘Old Hickory’ van het Amerikaanse leger.“Dr. Christine Schunck: „Nadat de Amerikanen Valkenburg en Heerlen eind september 1944 al bevrijd hadden, werd hun opmars gestuit bij Kerkrade. De Duitsers dwongen toen de hele bevolking van 30.000 zielen te vertrekken. Alleen de patiënten waren achtergebleven in de kelders van het ziekenhuis. Gerd heeft toen contact gezocht met Pierre Schunck in Valkenburg (leider van de onderduikershulp aldaar) en ze hebben samen onderhandeld met de bezetters om gedurende enkele uren een corridor open te stellen waarlangs patiënten afgevoerd konden worden met bestelwagens van Pierre en verder met alles wat maar rijden kon. De familie Kreijen kwam daarna gedurende een maand of twee bij ons in huis wonen. Gerd werkte zolang in het noodhospitaal in hotel Franssen in bevrijd Valkenburg totdat ze weer terug konden naar Kerkrade.bidprentjes archief rijckheyt.nl 665 - Gerhard Kreijen, 1952](klein/1952_GerhardKreijenBloedafname.jpg)
Gerhard Kreijen, 1952
⇑
![Paul <u>Joseph</u> Ambrosius <u>Eck</u> - Zie ook Joseph Eck 1016 - Paul <u>Joseph</u> Ambrosius <u>Eck</u>](klein/1956-12-30_EckPaulJosephAmbrosius729.jpg)
Paul
Joseph Ambrosius
Eck ⇑
![Gerd Kreijen - † 15-06-1966 668 - Gerd Kreijen](klein/1966-06-15_GerdKreijen[1].jpg)
Gerd Kreijen
⇑
![Gerd Kreijen - † 15-06-1966 669 - Gerd Kreijen](klein/1966-06-15_GerdKreijen[2].jpg)
Gerd Kreijen
⇑
![Gerd Kreijen - † 15-06-1966 - Gedenkt in uw gebeden en in de Heilige Mis in dankbare herinnering aan de onvergetelijke, dierbare overledene - Dr. Gerd Kreijen - wiens leven dag en nachts een offerdienst was aan de lijdende medemens en aan het welzijn van zijn grote familie. Kenmerkend voor zijn nobele karakter zijn de laatste eenvoudige, bescheiden woorden: „Ik was in staat om mensen te helpen in hun nood, dank in mijn naam allen die mij hun vertrouwen als patiënt hebben gegeven.“ - Hubert Joseph Gerhard Kreijen werd geboren op 9 oktober 1902 in Kerkrade-Chèvremont. Na zijn studie te Rolduc, Bonn, Graz, Düsseldorf en Amsterdam te hebben voltooid, werd hij benoemd als chirurg en gynaecoloog aan het St. Joseph ziekenhuis in zijn woonplaats Kerkrade, waar hij na een arbeidzaam en vruchtbaar leven, gesterkt door de H. Sakramenten der Zieken, overleed in toewijding aan God. - Zijn leven was doordrongen van de woorden van Christus: „Wat gij hebt gedaan jegens de minste van mijn broeders, hebt gij mij gedaan.“ - De Heilige Vader, paus Johannes XXIII, benoemde hem ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum van activiteit aan het St.-Jozefziekenhuis in Kerkrade tot ridder in de Orde van Sint Sylvester. Degenen, die hem kenden, weten hoe onzelfzuchtig en behulpzaam was hij dag en nacht geweest is en voortdurend klaar stond voor iedereen die hem nodig had. Vooral zullen de mensen die bij hem hulp hebben gevonden, zich steeds in dankbaarheid aan deze rechtschapen man herinneren, die niet meer in staat was om zichzelf te helpen, en die dit hem door God opgelegde kruis van vele fysieke pijnen en volledige hulpeloosheid in zijn eigen geval heeft aanvaard in diep religieuze vreugde over dit offer. Zo blijft ons voor hem en zijn familie, in plaats van verdriet, alleen dankbaarheid en het gelovig bewustzijn van een gelukkig weerzien. 670 - Gerd Kreijen](klein/1966-06-15_GerdKreijen[D].jpg)
Gerd Kreijen
⇑
![Willi Heijltjes - † 28-07-1976 671 - Willi Heijltjes](klein/1976-07-28_WilliHeijltjes[1].jpg)
Willi Heijltjes
⇑
![Stamboom Leonhard Eck - door Heijo Eck 902 - Stamboom Leonhard Eck](klein/StammtafelLeonhardEck.jpg)
Stamboom Leonhard Eck