De Limburgse gesneuvelden

Mathieu “No II” Corbey/Corbeij
(Marie Joseph Peter Mathieu)

broeksittard.nl …

Cammaert schrijft over Mathieu Corbey: Voor de oorlog werkte hij voor de militaire inlichtingendienst en verzamelde hij gegevens over de Duitse posities, geschutopstellingen en verdedigingswerken. Rond Pasen 1940 constateerde hij tot zijn ergernis dat Duitse officieren in burger Nederland als toerist bezochten en nauwkeurig notitie namen van de verdedigingslinie in Limburg. [1.1]
Hij viel bij sommigen niet goed, omdat hij geheelonthouder was en voorzitter van de vereniging Sobrietas. [2]
Bovendien secretaris van de Centrale Limburgsche Drankweer. [3]
Hij was burgemeester van Broeksittard van 1934 tot zijn „oneervol“ ontslag in 1941. Die gemeente lag ten oosten van Sittard tegen de Duitse grens en werd na zijn aftreden spoedig bij Sittard ingelijfd, natuurlijk onder een nazi-burgemeester.
Op 31 augustus 1941 vroeg Corbeij het Departement van Binnenlandse Zaken om ontheffing van zijn post als burgemeester van Broeksittard. Hij kon zich niet langer verenigen met de uitholling van de democratie en de voortschrijdende nazificatie. Op 21 september 1941 werd hem ontslag verleend. Tussen 7 januari 1942 en 8 februari 1943 zat hij als gijzelaar gevangen in St. Michielsgestel. [1.1]
In 1943 werd de LO opgericht met als voornaamste doel de krachten in de hulp aan onderduikers en andere „illegalen“ te bundelen. Mathieu Corbey richtte na zijn vrijlating uit St. Michielsgestel een verzetsgroep in Sittard op, maar bleef hardnekkig een onafhankelijke koers varen tot ergernis van de districten Roermond en Heerlen. [1.1, p.658]
Cammaert schrijft in zijn inleiding samenvattend over hem: Sittard e.o., oud-burgemeester. Verzetspionier. Beschikte over talrijke verzetscontacten en speelde een hoofdrol in de Sittardse illegaliteit. Hij was betrokken bij vrijwel alle denkbare verzetsactiviteiten, maar bleef steeds op de achtergrond. [1.2]
Het waren vooral de vele contacten die de voormalige en toekomstige politicus had:
Na zijn vrijlating begon hij meteen contacten te leggen met het doel in de regio Sittard een illegale organisatie op te bouwen. Zo kreeg hij verbinding met de criminoloog pater M.H. van Rooy OFM uit Sittard, de leraar Frans A.H. Simonis, de griffier van het kantongerecht te Sittard, mr. G. Dahmen, rector E. Pompen uit Ophoven-Sittard, de directeur van het ziekenhuis, H.L.M. van der Hoff, de politierechercheur J.J. Leentjens en met P.J. Ronden, werkzaam als elektricien op de Staatsmijnen. [1.1]
In Sittard werkte de LO eng samen met de knpkploeg (K.P.) onder de leiding van bovengenoemde Dolf Simonis.

Na de bevrijding in 1944 was hij enige tijd waarnemend burgemeester van Merkelbeek, Oirsbeek en Schinveld. In 1949 volgde zijn benoeming tot burgemeester van Nieuwstadt en daarnaast was hij lid van de Provinciale Staten van Limburg. Eind 1950 overleed Corbey op 64-jarige leeftijd. [3]
De achternaam van Mathieu Corbey wordt ook vaak Corbeij gespeld. Daarom kunt u hierboven beide varianten lezen. Dat schijnt in die familie blijkbaar wel meer voor. [4]

Voetnoten

1. Cammaert, A.P.M. (1994). Het verborgen front: Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog, Rijksuniversiteit Groningen.
   1. Hoofdst. 6, $VIII.6. District Sittard pp.686 ff.
   2. Hoofdst. 0, pp.18ff: Introductie van vaak genoemde personen
2. broeksittard.nl Mathieu Corbeij, leven en werken
3. Wikipedia NL: Mathieu Corbey/Corbeij
4. genealogieonline.nl/ Stamboom Corbey » Marie Joseph Peter Mathieu "Mathieu" Corbeij (1886-1950)
5. https://broeksittard.nl/wp-content/uploads/2024/01/Corbeij-1941.jpg
6. Wikipedia NL: Mathieu Corbey