|
|
|
|
|
|
Lijst
Oorlogsmonument in Aken-Eilendorf
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
 |  |  |
Antje Bensen-Offermans
(Anna Maria)
∗ 11-09-1902 Heerlen † 01-02-1970 Heerlen (67)
- Pilotenhelpers - Knokploegen (K.P.) - Inlichtingenwerk - Verzetsvrouwen - Overlevenden - Heerlen -
- rijckheyt.nl, Bensen-Offermans, Antje (vroedvrouw)
- ouweleem.nl, Heerlense verhalen Oorlog
- Dr. F. Cammaert, Het Verborgen Front – Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Doctorale scriptie 1994, Groningen
Hoofdst. 7: De knokploegen en de geschiedenis van de stoottroepen tot de zomer van 1945, p.772 - Dolle Dinsdag, Wikipedia • Nederlands • Deutsch • Mad Tuesday • Français • Español
- Vroedvrouw Antje uit Heerlen: een vergeten verzetsheld, die gestrande piloten hielp en proviand pikte van de NSB’ers
- rijckheyt.nl, persoonsdocumentatie Bensen-Offermans, mevr.A.
- https://www.rijckheyt.nl/sites/rijckheyt/files/styles/token-image-small/public/Bensen-Offermans-1.jpg
Antje Bensen-Offermans zei bij haar afscheid als vroedvrouw, dat het verzetswerk voor haar een fase in haar leven is geweest. Ze werd er niet graag aan herinnerd. Zie citaat hieronder. Zij was een schoonzus van Giel Bensen, een van de oprichters van de knokploeg Heerlen, die later zou uitgroeien tot de knokploeg Zuid-Limburg. Bij haar huisbezoeken bezocht ze natuurlijk ook gezinnen van nationaalsocialisten. Daar hield ze haar oren gespitst en gaf haar bevindingen door aan Giel.
Een uitgebreide versie van haar levensverhaal is te vinden op de website van het centrum voor regionale geschiedenis, rijckheyt.nl. [1]
De hier volgende korte versie komt van de website ouweleem.nl, Heerlense verhalen.
In de veertig jaar dat Antje Bensen-Offermans vroedvrouw was hielp zij bij meer dan 10.000 bevallingen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte ze haar beroep als dekmantel voor verzetsacties. Met haar auto bracht ze geallieerde piloten in zekerheid en op bezoek bij Duitsers en NSB-ers, die minder last hadden van de voedseltekorten, liet ze ongemerkt eten in haar tas verdwijnen voor de onderduikers in haar huis. Voorjaar 1944 werd ze met een ander lid van haar knokploeg, Rooyackers, door de bezetters opgepakt, verhoord en gevangengezet. Het verzet bevrijdde haar net op tijd. Rooyackers werd een dag later geëxecuteerd. Misschien zei ze daarom later dat het verzetswerk slechts een fase in haar leven was en dat haar werk als vroedvrouw een groter en belangrijker deel was. [2]
Het verhaal over de arrestatie van haar en Wim Rooyackers vindt u in het hoofdstuk 7 van Cammaert [3]
Over haar bevrijding op Dolle Dinsdag [4] kunt u meer lezen in ons artikel De overval op de Maastrichtse gevangenis
Na de oorlog kreeg Antje een onderscheiding van generaal Eisenhower. In 1965 volgden er nog twee: de eremedaille in goud, verbonden aan de orde van Oranje-Nassau en de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice. Beide medailles kreeg zij voor het vele werk dat zij in het ondergrondse verzet tijdens de oorlog had verricht. In 1959 legde zij haar werk als verloskundige na bijna veertig jaar neer, vooral om gezondheidsredenen. Antje overleed in 1970 op 67-jarige leeftijd. [1]
Toen zij ophield te werken, kwamen er natuurlijk berichten over haar in de regionale pers, zoals Vroedvrouw Antje uit Heerlen: een vergeten verzetsheld, die gestrande piloten hielp en proviand pikte van de NSB’ers [5]
Het centrum voor regionale geschiedenis heeft nog meer krantenknipsels verzameld, die over haar zijn verschenen. [6]
Voetnoten