De Limburgse gesneuvelden

Wim Kasdorp
(Wim Johan)

Oorlogsgravenstichting

Wim Kasdorp was koopman in elektrotechnische artikelen in de Electro Groothandel Kasdorp, Roermond. [1]
Hij hielp onderduikers, waaronder joodse kinderen. [2]
Zijn zoon schreef: We woonden tegenover de Ortskommandantur en als ze wilden waren de Duitsers binnen tien seconden bij ons in huis. Gelukkig had mijn vader bij de Ortskommandantur een zakenvriend zitten van voor de oorlog, die hem waarschuwde als er een razzia op komst was. De muren tussen de kelders bij ons in de buurt waren doorgeslagen zodat je van ons huis gemakkelijk via een ander huis bij een fabriek in de buurt kon komen. Daar hadden ze machines met onderhoudsputten, waarin je je verbergen kon. Daarheen vluchtten de onderduikers als er een razzia kwam en die schuilplaatsen zijn nooit ontdekt. Op een gegeven moment werd die Duitse zakenrelatie overgeplaatst en werd het werk te gevaarlijk. Toen is de verzetsgroep van mijn vader de bossen in getrokken bij de Duitse grens, waar nooit iemand kwam en het redelijk veilig was. [3]
Dat was in het bosgebied van de Meinweg, waarheen zij op 29 december 1944 vertrokken. Toen Roermond werd geëvacueerd, moesten zijn vrouw en kinderen zonder hem naar het Noorden vertrekken. [2]
Cammaert schrijft over die groep, dat ze daar toen op een boerderij konden onderduiken:
Door bemiddeling van A. Raab, een jeneverfabrikant uit Herkenbosch, vonden in de loop van december vierentwintig Roermondenaren onderdak op boerderij „Lindenhof“ in het natuurgebied de Meinweg. Dat lekte uit. Op 11 januari 1945 omsingelde de Sipo uit het Duitse grensplaatsje Dahlheim, geassisteerd door Holla, de boerderij. De Roermondenaren werden na verhoor naar een werkkamp in Wassenberg gezonden. Via verschillende kampen en de gevangenis van Keulen kwamen ze tenslotte in een kamp bij Hunswinkel terecht. De arrestanten ondergingen een buitengewoon slechte behandeling. Tenminste negen Roermondenaren kwamen als gevolg van de mishandelingen en ontberingen om het leven. [4]
Tot die groep behoorde ook de vijf jaar jongere broer van Wim: Antoine Joseph Kasdorp, geboren Roermond 30 maart 1910, † Hunswinkel 11 maart 1945. [5]
Zijn zoon: De verzetsgroep van mijn vader is verraden en hij is niet teruggekomen uit het concentratiekamp. Dat hoorden we pas maanden na de oorlog. [3]
Zie ook herinnerings­plaquette KZ Hunswinkel. [6]
Volgens het NIOD, geciteerd bij oorlogsbronnen.nl, vond zijn arrastatie op 12 februari 1945 in Herkenbosch plaats. Daartoe behoort ook de Meinweg. [7]
Zijn laatste rustplaats is op de gemeentelijke begraafplaats Tussen de Bergen in Roermond, oorlogsgraf 35. [8]
Wim Johan ( Wim ) Kasdorp staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [9]

Voetnoten

1. breurhenket.com Aangehuwden familie Closset
2. roermondinoorlog.nl Kasdorp, Wim
3. Toon Kasdorp, Blog - Het verzet
4. Dr. F. Cammaert, Het Verborgen Front – Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Doctorale scriptie 1994, Groningen
   6. De Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers, p.632
5. wibo.cmshost.nl Nageslacht Kasdorp
6. Plaquette KZ Hunswinkel
7. oorlogsbronnen.nl, tijdlijn Wilhelmus Johannes (Wim) Kasdorp
8. Archief Oorlogsgravenstichting (@ Nationaal archief),
   Dossier • Wilhelmus Johannes Kasdorp #15
9. Erelijst 1940-1945
10. Oorlogsgravenstichting.nl
11. https://gevallenenroermond.nl/appellijst/