|
|
|
|
|
Mensen | Gebeurtenissen/ Achtergronden | Verzetsgroepen | Steden & Dorpen | Concentratiekampen | Valkenburg 1940-1945 | Lessen uit het verzet |
Guus Hermans weigerde de voor studenten verplichte loyaliteitsverklaring te tekenen en moest dus naar Duitsland gaan werken. Maar hij was de eerste in Weert die niet terugging na zijn verlof. Hij organiseerde de terugkeer van andere studenten naar Weert met behulp van valse doktersattesten en valse stempels onder uiterst moeilijke omstandigheden. Toespraak van E.Haanen op 4 mei 2014 [1] (dode link)
Hij werd leider van het LO-district Weert. Bij de overval van Weert op 21-06-1944 viel hij in Duitse handen. [2]
Zijn opvolger als districtsleider was Frans Nies.
Hij stierf in het KZ Sachsenhausen te Oranienburg, ongeveer 30 km noordelijk van Berlijn. Volgens de oorlogsgravenstichting op 2 september 1944 [ogs], volgens het Totenbuch (Dodenboek) van Sachsenhausen op 25 maart 1945.
Zoek hiervoor op hun website naar het Häftlingsnummer (gevangenennummer) 101370. [3]
Hij is begraven op het Nederlands ereveld Osnabrück, graf L 32. [4]
Henri Marie Auguste ( Guus ) Hermans staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [5]
Voetnoten