De Limburgse gesneuvelden

Dolf “Louis Brassé” Simonis
(Adolf Hubertus)

Dolf Simonis was een historisch geïnteresseerde leraar Frans in Sittard en kende als zodanig de misdragingen van het Duitse leger tijdens de eerste wereldoorlog in België. Voor de oorlog werkte hij al samen met burgemeester Corbeij van Broeksittard die hoofd was van de militaire inlichtingendienst en net als Simonis anti Duits. [1]
De oorlog begon in Nederland op 10 mei 1940 met de invasie door de Duitse troepen. Sittard ligt aan de Duitse grens. Op 11 mei 1940 maakte Simonis een kuil in zijn tuinhuis en begroef hierin revolvers en geweren. Daarvan was alleen zijn 10-jarige dochter Jeanne op de hoogte. Alleen haar had hij verteld, dat als hij niet meer terug zou komen en iemand zou ernaar vragen, zij deze plaats moest aanwijzen. [1]
Simonis leidde de knokploeg in Sittard. Zijn koerier was zijn dochter Jeanne.
Cammaert schrijft: Dolf Simonis gaf evenals M.P.J.M. Corbeij leiding aan de Sittardse illegaliteit. Simonis opereerde behoedzaam en bleef op de achtergrond. Hij was betrokken bij de hulp aan geallieerde vluchtelingen en onderduikers, verspreiding illegale pers en hij verstrekte opdrachten aan de K.P.-Sittard. [2]
De K.P.-Sittard had zijn hoofdkwartier in de garage Matrai aan de Heerlenerweg 29. [1]
Zijn schuilnaam Louis Brassé is hem bijna noodlottig geworden, omdat een verrader uit de Selfkant toevallig diezelfde schuilnaam gebruikte. De schutter die hem moest liquideren zag nog net op tijd, dat dit zijn vroegere leraar was. De Selfkant is een Duits gebied vlak bij Sittard, waar toen het Sittards nog de meest gebruikte omgangstaal was. Zie daarvoor het onderzoek van Willy Dols.

Na de bevrijding van Sittard fungeerde Simonis als de gezaghebber over de gevangenkampen in Limburg, waar Duitsers en meelopers geïnterneerd waren met als hoofdkantoor kasteel Amstenrade. Daarna trad hij met de rang van kapitein toe tot het Engelse leger in de functie van verbindingsofficier.
Daarnaast fungeerde hij ook nog als secretaris van het Tribunaal Maastricht in het kader van de bijzondere rechtspleging [3] na de bevrijding.
Bij de onthulling van het Nationaal Monument 1940-1945, op 4 mei 1956, op de Dam in Amsterdam was Simonis de afgevaardigde van de provincie Limburg. Daar ontving hij de penning die bij deze onthulling werd uitgereikt. [1]
Zijn laatste ziekte heeft lang geduurd, zie zijn bidprentje. [4]

Voetnoten

1. verenigingsittardsverleden.nl Dolf Simonis, oorlog en verzet in Sittard
2. Cammaert, A. P. M. (1994). Het verborgen front: Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog, Rijksuniversiteit Groningen.
   Hoofdst. 0, pp.18ff: Introductie van vaak genoemde personen
3. Wikipedia • Bijzondere rechtspleging • Bijzonder Gerechtshof (Special Court of Justice)
4. rijckheyt.nl, In Memoriam Adolf Hubertus Simonis