De Limburgse gesneuvelden

Giel Duijkers
(Guillaume)

Het Grote Gebod – L.O.

De naam van Giel Duijkers wordt soms Duijckers geschreven. Hij was districtsbeambte bij de PLEM (Provinciale Limburgse Electriciteits­maatschappij) [1#2], gehuwd, was duikhoofd (lokaal contactpersoon) van de LO in Heer (Maastricht) en werkte ook voor de verboden krant Vrij Nederland.
Een uitvoerig verslag van de onderstaande gebeurtenissen vindt u op struikelsteentjes-maastricht.nl. [2]
Op 4 juli 1944 belde de hoofdwachtmeester van politie, A.B. Reuten, aan en vroeg aan mevrouw Duijkers of hij mocht telefoneren. In de woning zag hij enkele exemplaren van het illegale blad Trouw op tafel liggen en wist haar vertrouwen te winnen. Zij wist niet, dat Reuten een fanatieke nationaal-socialist was. Zij vroeg hem of hij bereid was tijdelijk de joodse onderduiker H. Oppenheim in huis te nemen. Hij zegde toe, haalde de onderduiker later af en gaf hem meteen over aan de SiPo, die hem hardhandig verhoorde. Toen probeerde hij uit te vissen van wie ze de illegale bladen ontving en wie bij de hulp aan joden betrokken was. In de loop van juli arresteerde de Sipo twee verspreiders van het blad Trouw, J.W. van Heyst en F.A. Erkamp uit Heer, alsook de hulpverlener aan joden J.H.M. Speetjens en het echtpaar G. Duijkers en A. Duijkers-Debije. Van Heyst en Erkamp kwamen na enkele weken weer op vrije voeten. Duijkers kwam op 23 februari 1945 om het leven in Sachsenhausen en Speetjens op 5 maart 1945 in Mauthausen. [3]
De arrestatie Guillaume Duijkers en waarschijnlijk ook van zijn vrouw Anna en de andere slachtoffers van Reuten was op 7 juli 1944. [4] Volgens die bron was zijn roepnaam Gel, maar dat is waarschijnlijk een spelfout.
Datum van vertrek naar Duitsland uit Vught 3 September 1944 [1#2]
Op 18 april 1958 schreef de weduwe Duijkers, dat ook zij zwaar was mishandeld door de SiPo in Maastricht. Over Reuten schreef ze: Maar vindt U ’t dan niet diep treurig dat zo’n vent weer vrij is? In Amsterdam luidde de straf 20 jaar en in Leeuwarden 25 jaar en (dat hij) nu vrij is, diep treurig. [1#3]
Zij is op 27 november 1961 naar Tenessee (USA) verhuisd, waar haar zoon L.G.H. Duijkers al sinds 1957 woonde. [1#6]
Hij is volgens het struikelsteentje (Dorpstraat 145, Maastricht-Heer) geboren in 1898, maar ook dit moet een overschriijffout zijn. [5]
Zijn naam staat op het Monument Pro Patria, Raadhuisplein, 6226GN, Maastricht-Heer. [6]
Guillaume ( Giel ) Duijkers staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [7]

Voetnoten

1. Archief Oorlogsgravenstichting (@ Nationaal archief),
   Dossier Giel Duijkers • #2 • #3 • #6
2. struikelsteentjes-maastricht.nl LO-Heer & Giel Duijkers
3. Dr. F. Cammaert, Het Verborgen Front – Geschiedenis van de georganiseerde illegaliteit in de provincie Limburg tijdens de Tweede Wereldoorlog. Doctorale scriptie 1994, Groningen
   6. De Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers • VIII-IX, p.653
4. forum.mestreechonline.nl Verzetsstrijders Maastricht
5. Namenlijst struikelsteentjes-maastricht.nl Duijkers Giel
6. Monument Pro Patria, Raadhuisplein, 6226GN, Maastricht-Heer
7. Erelijst 1940-1945
8. Oorlogsgravenstichting.nl
9. https://www.maastrichtsegevelstenen.nl/0.OORLOG/oorlog2c-verzet.htm