|
|
|
|
|
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
Laur Collas was glasblazer en werkte als grensganger in Aken. Hij bracht regelmatig ontvluchte dwangarbeiders en Franstalige krijgsgevangenen mee naar Maastricht. Maar hij deed nog meer:
Laurentius Collas heeft in Luik familie wonen die hij regelmatig bezoekt. Bij die bezoeken neemt hij tijdens de Duitse bezetting regelmatig Joden en andere onderduikers (neven worden ze in zijn kringen genoemd) mee, die Nederland willen ontvluchten. Hij gaat dan met de bus naar Eijsden, stapt daar uit en smokkelt de “neven” de grens over. In Belgie gaat Laurentius met de “neven” in de bus naar Luik. Een aantal van deze “neven” komen uit Amsterdam via Clara Bouten, de vriendin van zijn zus Tini Collas. [1.1]
Bron van het bovenstaande is de redevoering die is gehouden (door wie, datum?) bij de plaatsing van het struikelsteentje waar ooit het huis stond waar hij woonde en is gestorven, Bonnefantenstraat 2, 6211 KL Maastricht. [1.2]
Er volgt een beschrijving, hoe een Duitsgezinde kennis van Tiny erachter kwam dat Laurent twee Duitse soldaten had geholpen, die bij sabotage in Amsterdam waren betrokken. Cammaert geeft een iets andere versie, maar misschien kloppen ze allebei en had de SiPo twee sporen:
Begin 1943 kreeg hij het verzoek uit de hoofdstad of hij twee, door dLaur Collas was e Sipo gezochte, broers op hun vlucht kon helpen. Collas wist niet dat de Sipo na het vertrek van de broers hun zuster had aangehouden. Na zware mishandelingen liet zij de naam van de Maastrichtse glasblazer los. Op 6 oktober 1943 trachtte de SiPo hem in te rekenen. Collas vluchtte het dak van zijn woning aan de Bonnefantenstraat op. Daar werd hij onder vuur genomen en dodelijk getroffen. [2]
Vrijwel gelijkluidend zijn de korte biografieën op tracesofwar.nl, wo2slachtoffers.nl [3] en maastrichtsegevelstenen.nl/ [6]
Hij is begraven op de Algemene Begraafplaats Tongerseweg, Maastricht, Graf EE 92. [3]
Laurent ( Laur ) Collas staat op de Erelijst 1940-1945 van de Staten-Generaal. [4]
Voetnoten