|
|
|
|
|
Limburg 1940-1945,
Hoofdmenu
In mei 1940 vocht Raphael de Liedekerke mee in het Belgische leger. Na terugkomst uit krijgsgevangenschap werd hij gedemobiliseerd als reserve-luitenant van het Belgische leger. Hij was lid van de familie De Liedekerke, waarvan tijdens de Tweede Wereldoorlog vier leden bij het plegen van verzet en/of in concentratiekampen zijn gesneuveld. [1]
Hij woonde in Nederland, op kasteel Eijsden, waar hij samen met zijn buurman Alphonse Smeets een belangrijk lid van een vroege verzetsgroep was (Hulpverlening aan uit Duitsland ontvluchte Franstalige krijgsgevangenen) [2] en verrichtte ook spionagewerk voor het Belgische netwerk Clarence via zijn huisarts Jules Goffin in ’s-Gravenvoeren.
Zij werden slachtoffer van de infiltratie door agenten van de Marineabwehr in Groningen, het Hannibalspiel, een infiltratie van de Marineabwehr in Groningen. Hij was een van de elf leden van de Nederlandse verzetsgroep rond Niek Erkens die door de Duitsers in fort Rhijnauwen bij Bunnik, provincie Utrecht, werden geëxecuteerd. Zij worden in het fort Rhijnauwen vermeld op een gedenksteen, zie foto.
Hij is gecremeerd in het crematorium van Velzen op de dag van zijn executie, 9 oktober 1943. [3#9] Zijn as is na de oorlog teruggevonden in Erfurt (DDR) [3#12]
Zijn urn is bijgezet op de Rooms Katholieke Begraafplaats Eijsden, samen met die van de gebroeders Alphonse en Hubert Smeets. [5]
Zijn vrouw werd vrijgelaten op 21 oktober 1943.
In Eijsden is de Graaf de Liedekerkestraat en in Budel-Dorpplein de Liedekerkestraat naar hem vernoemd. [4][5]
Er was in Limburg nog een andere graaf actief tijdens die donkere jaren. Hij was door de nazi’s benoemd tot Commissaris der provincie Limburg, dus wat later weer zou gaan heten Commissaris der Koningin. Die heeft de oorlog wel overleefd: Max de Marchant
Voetnoten