⇑
![Alte Mutter Steinbach - Johanna Bamberger (1893-1935) werd de „alte Mutter Steinbach“ genoemd. Ze stond aan het hoofd van de familie, waar Pierre Schunck in de jaren twintig bijles gaf. - Over de Sinti aan de Heksenberg is een rijk geïllustreerd boek verschenen, dat inmiddels zijn tweede druk beleeft: Settela en Willy en het geheim van de Heksenberg, ISBN 978-90-822416-3-1, verkrijgbaar o.a. in het Thermenmuseum, Coriovallumstraat 9, Heerlen of op http://www.landvanherle.nl/bestellen - YouTube: - Video 1 - Video 2 - De foto is ontleend aan video 2 689 - Alte Mutter Steinbach](klein/AlteMutterSteinbach.jpg)
Alte Mutter Steinbach
⇑
![1932, Bronsdalgroeve - De mergelgroeven Bronsdalgroeve en de Vlaberg aan de Geulweg, 25 maart 1932, Meerssen-Geulhem. Tegen het einde van de oorlog zou hier een Duitse werkplaats voor de revisie van vliegtuigmotoren worden ingericht. In de buurt van dit ondergrondse deel van de kalksteenontginning bevond zich de „duikherberg“. - De jongste zus (Carla) van Pierre Schunck vertelde ooit, dat hun vader Peter, de eigenaar van de groeve, eens een groep Duitsers door het bedrijf moest rondleiden. Hij had van de duikherberg gehoord. Toen de Duitsers ook de grot wilden bezichtigen, stootte hij met een stok een paar losse brokken kalk van het plafond en zei: „We kunnen hier niet verder, want er is instortingsgevaar!“ - De Duitsers wilden snel weer naar buiten en zijn nooit meer terug gekomen. - Bron van de foto: Historisch Centrum Limburg (HCL) 741 - 1932, Bronsdalgroeve](klein/1932-03-25_Bronsdalgroeve.jpg)
1932, Bronsdalgroeve
⇑
![Bibliotheek Jezuïeten Valkenburg, 1936 - In het land van Valkenburg zijn ten tijde van de Kulturkampf van Bismarck enige Duitse kloosters gesticht. Daar hoorde sinds 1894 ook het zog. Jezuïetenklooster bij. Eigenlijk was het hun hogeschool, het Collegium Maximum, die naar Valkenburg werd verplaatst und hier Ignatiuscollege heette. Het werd door de Nazi’s in beslag genomen, om er een Reichsschule der SS in te richten. - In het artikel „Niet zeuren maar werken – Twee generaties Eck vanaf 1873“, Het Land van Herle, jaargang 65 (2015), nr.3, p.98-126 schrijft Christine W.M. Schunck in de bijdrage over Rector Eck: Het werd al snel een centrum van wetenschap en herbergde onder meer een bibliotheek met 180.000 boeken, een sterrenwacht en bovendien de beroemde entomologische verzameling van de bioloog Erich Weissmann s.j. De jezuïeten van Valkenburg werden in april 1942 door de SS gedwongen onmiddellijk naar hun vaderland terug te keren met achterlating van hun bezittingen. Over de waardevolle voorwerpen, die in de handen van de SS dreigden te vallen, schrijft ze: 38 gouden kelken, diverse reliekhouders met inhoud, een prachtig met gouddraad doorweven driestel met koorkap en een monstrans met briljanten bezet (een geschenk van keizer Wilhelm II aan een Hohenzollern jezuïet) en verder kostbare misgewaden en altaardoeken. - Een driestel is de liturgische kleding die in de oude liturgie (tot ca. 1962) werd gebruikt voor de zog. drieherenmis. Een driestel bevat een kazuifel voor de priester en twee dalmatieken (herkenbaar aan de mouwen) voor de diaken en de subdiaken. 734 - Bibliotheek Jezuïeten Valkenburg, 1936](klein/1936_BibliotheekJezuieten.jpg)
Bibliotheek Jezuïeten Valkenburg, 1936
⇑
![10 mei 1940 - Hoe kwam men ertoe om
zich in een zo een gevaarlijk
verzetsavonttur te begeven?
Je koos niet voor het verzet, gebeurtenissen, soms kleine inci-
denten brachten je ertoe om bij te springen, en het gevolg
was dat je iets gedaan had, om anderen te helpen bijv. dat door
de bezetter verboden was. Een escalatie bracht je dan van het
een tot het ander. Ik zal pogen om het aan
mijn eigen ervaringen te illustreren.
10 mei 1940 de vrijdag vóór Pinksteren. Stralend weer.
Duitse vliegtuigen in lage vlucht over ons huis. In Valken-
burg zelf trekken de vijandelijke tanks de Cauberg op.
We zijn bezet gebied.
Nederlandse soldaten, die een oud kanon
boven op de Cauberg bedienden, hebben het gevaarte midden op
de weg omgekiept om de opmars te hinderen en zijn zelf langs de
Heidgracht er van door gegaan. Zij zitten langs de
helling van het Polverbos en weten niet goed waarheen.
Ik zie ze. Zou je die jongens laten vallen in de handen van de
vijand? We haalden ze in huis en Gerda mijn vrouw was meteen
in de weer om ze een stevig ontbijt te verschaffen. 12 soldaten
moesten vervolgens omgekleed worden in burgers. Met kunst en
vliegwerk hebben wij het klaargespeeld. Het personeel was inmiddels
aan het dagelijks werk begonnen. Overleg met de mannen van het
personeel leverde wat kledingstukken op en de soldaten waren
omgewerkt tot ietwat verfomfaaide burgerjongens.
Meteen hadden wij de eerste onderduikers, want vervoer naar hun
thuisadres was maar voor een paar Z.Limburgse jongens mogelijk.
In de week na Pinksteren werd voor de in Valkenburg gestrande
vacantiegangers een terugreis accommodatie verzorgd en onze jongens
reisden mee naar het noorden. Een paar hebben de geleende burger-
kleding netjes geretourneerd.
Maar nu de wapens en de uniformen die zij
achterlieten. Johan de Wijs, onze machinist, wist er raad mee.
De uniformen in de stoomketel met een lekker vuurtje verbranden,
maar... vond Johan, die geweren kunnen wij te zijner tijd wel
eens hard nodig hebben om die moffen te verjagen. Hij wist er
weg mee, een onderdeel (het slot?) demonteerde hij. Het
wapen zelf werd dik in het consistentvet gezet met lappen omwikkeld
en een voor een in de tuin begraven. De onderdelen die hij apart
had gehouden werden in een kistje verpakt, na ook ingevet te zijn
en afzonderlijk verstopt. Hij deed zulks dat als NSBers of Duitsers
de geweren vonden, zij er niets mee konden doen.
Lees verder op kelken en misgewaden 726 - 10 mei 1940](klein/1940-05-10_verzetsartikel.jpg)
10 mei 1940
⇑
![Valkenburg & omgeving - Het rayon Valkenburg van het verzet was gemakshalve ingedeeld volgens de grenzen van de parochies Valkenburg, Berg en Terblijt, Schin op Geul, Sibbe, Houthem-St.Gerlach, Houthem en Margraten, onder meer omdat de kerk de enige organisatie was, die tijdens de bezetting mocht voortbestaan. Met het rayon Klimmen bestond een enge samenwerking. - Open Street Map 1013 - Valkenburg & omgeving](klein/ValkenburgEnOmstreken.png)
Valkenburg & omgeving
⇑
![Generaal Winkelman protesteert tegen Seys-Inquart - Een van de eerste openbare protesten tegen de bezetters kwam van de opperbevelhebber der Nederlandse Strijdkrachten op 27-06-1940, ruim een maand na het begin van de bezetting en vlak voor de vele spontane protesten op Anjerdag, waaraan ook Winkelman deelnam, door in het felicitatieregister te tekenen. Het ging over de bewering, dat de Nederlandse regering het bombardement op Rotterdam aan zichzelf te wijten had. - Die verklaring was op zich niet zo erg radicaal, maar toch bracht hij iets op gang: het op grote schaal illegaal verspreiden van mededelingen die „niet mochten“. Dit stenciltje bevond zich in het archief van Pierre Schunck en is dus een historisch document. Velen hebben zich door dit soort publicaties aangespoord gezien, iets te doen. - De complete tekst en een commentaar van Lou de Jong vindt u op Winkelman.htm. - Meer over Winkelmans verklaring en Anjerdag in: The Dutch Under German Occupation, 1940-1945 by Werner Warmbrunn. 816 - Generaal Winkelman protesteert tegen Seys-Inquart](klein/WinkelmanVoorkant.jpg)
Generaal Winkelman protesteert tegen Seys-Inquart
⇑
![De kinderkeuken - Doch eerst nog de keukeninventaris van het
jesuitenklooster
Met de burgemeesters-familie Hens stonden wij op goede voet.
En in 1941 zetelde Hens nog op het raadhuis.
Op een dag kwam ik daar voor een of ander akkefietje en
zag de NSBer Gaaietaan uit de spreekkamer van de burgemeester
komen. Toen ik binnen kwam vroeg ik aan de burgemeester:
“Wat moest die snoeshaan hier?” Hens was ietwat gespannen en
zei: “Hij wil dat wij alle hulp verlenen bij het inrichten van
een gaarkeuken voor de schoolkinderen.” Dit nu was vóór
de oorlog steeds een onderdeel van de St.Elisabethvereniging werkzaam-
heden geweest, waarvan zijn echtgenote bestuurslid was.
Ik antwoordde: 722 - De kinderkeuken](klein/1941_Jesuitenklooster.jpg)
De kinderkeuken
⇑
![Op de hoek van de straat - De ondergrondse pers en Radio Oranje werkten goed samen, zoals we hier zien. Iemand schrijft een text, een ander maakt er een tekening bij en Jetty Paerl (Jetje van Radio Oranje) zingt het spotlied “Op de hoek van de straat”. Kun je nog zingen, zing dan mee! 1036 - Op de hoek van de straat](klein/opdehoekvandestraat.jpg)
Op de hoek van de straat
⇑
![Aardappelen en Wapens - bedrijf stonden stil en de meisjes als vastgenageld op hun
plaatsen. Verschillenden huilden en snikten luidkeels.
De mannen waren naar buiten gelopen en liepen de zoekende politie-
mannen zoveel mogelijk in de weg. Tot mijn geluk had de gaardenier,
Leo Dahmen, de wapens op een andere plaats diep ingegraven en
eroverheen een hoop aardappelen gebermd, zoals gebruikelijk
voor winterberging. Op de plaats waar aangegeven was in de
schets waarmee de zoekende mannen rondliepen, lag ook een
aardappelhoop. Toen de politiemannen begonnen, deze hoop uit
elkaar te halen, ging er een luidkeels protest op onder ons
mannelijk personeel, die er allemaal omheen stonden. Zoiets van:
dat zijn onze aardappelen, daarvan moeten jullie
afblijven, die hoop is niet van de baas, die heeft daarmee niets
te maken etc. De aardappelhoop werd toch omver gebermd
en men vond niets. Vanaf dat moment mocht ik naar binnen, bij
mijn vrouw komen. Inmiddels zaten daar ook mijn ouders, die met
een taxi uit Heerlen gekomen waren, en kapelaan Horsmans.
Renesse komt ook en deelt mede: 723 - Aardappelen en Wapens](klein/1942_WapensAardappelen.jpg)
Aardappelen en Wapens
⇑
![Razzia 2 - De opper (DB) waarschuwt hem, dat hij zich bij de officier van justitie vies in
de nesten gaat steken, als hij deze, wegens die Nederl. verordening
passeren gaat. Hij verwijst Renesse naar het boek dat weer op de
plank staat. Renesse gaat enige tijd zitten studeren in dat boek.
Hij kreeg een dispuut met de opper, waarom ik niet in de cel zat.
De opper: 724 - Razzia 2](klein/1942_DeOpperWaarschuwt_05.jpg)
Razzia 2
⇑
![Het monument op de Minderbroedersberg, Maastricht - In Maastricht staat op de Minderbroedersberg een monument met namen en links daarvan de volgende tekst: “Op deze plek bevond zich van 1865 tot 1970 een Franciskaner klooster. In 1941 werd het gebouw door de Duitse bezetter gevorderd en omgebouwd tot gevangenis. In april 1942 vond in de refter van het klooster het Maastrichtse OD-proces plaats. Na ter dood veroordeeld te zijn, werden vierentwintig verzetslieden van hier naar het concentratiekamp Sachsenhausen (Duitsland) gevoerd en aldaar in de vroege ochtend van 11 mei 1942 om het leven gebracht. Hun namen staan hier vermeld.” 1037 - Het monument op de Minderbroedersberg, Maastricht](klein/1942-05-11_Monum-Maastr-OD-proces.jpg)
Het monument op de Minderbroedersberg, Maastricht
⇑
![Jezuïetenklooster - waren naar hun Vaterland vertrokken. De overste en nog een paar
paters waren gaan onderduiken bij de Rector van het klooster
St.Pieter, Rector Eck, een heeroom van mijn vrouw.
Deze belde mij op met het verzoek om eens dringend bij hem te
komen. Ik dacht niet anders dan dat nu de zusters van St Pieter
aan de beurt waren om naar Duitsland geëvacueerd te worden, zij
waren immers ook van duitse oorsprong.
Echter op de rectorskamer zaten de duitse paters. Zij hadden één
grote zorg. En wel de heilige vaten en de kostbare misgewaden
waaraan zij een sacrale waarde hechtten, dat die niet in handen
zouden vallen van de heidense SSers. Hun verdrijving uit het
klooster was al een paar dagen oud, en verschillende families
uit Valkenburg (met name Caselli en Wijsbek-Caselli) hadden al
schilderijen en andere bereikbare dingen in bewaring genomen.
Zij hadden dit makkelijk kunnen doen omdat enige dagen het
klooster verlaten was geweest. Doch nu was een aannemer met
arbeiders bezig om de komst der aanstaande 725 - Jezuïetenklooster](klein/1942-10_jesuiten.jpg)
Jezuïetenklooster
⇑
![Stoffels & Berix - - Giel Berix - „Jan Langeveld“ 1992Deze huiszoeking had eveneens tengevolge dat personen die
in die tijd al met verzetsaktiviteit bezig waren, op mij
opmerkzaam werden.
Vlak voor de oorlog was mij door de wasserijorganisatie
aanbevolen een accountant die zich op dit gebied specia-
liseerde. De heer Stoffels uit Bussum. Deze had zich
steeds gereserveerd jegens mij opgesteld. Vanaf deze huis-
zoeking werd zijn houding plotseling opener en sprak hij over
oorlog en de vijand met mij.
In 1941 kreeg de firma A.Schunck in Heerlen kwestie met sectie
Confectie over haar productie van mijnkleding. Haar vergun-
ning kwam in gevaar als niet een afzonderlijk productieapparaat
werd gecreëerd. Ik werd aangezocht om deze organisatie
op mij te nemen (mijn feitelijk vak). Met Stoffels pleegde
ik overleg omtrent de inrichting der administratie en de wijze
waarop de bedrijfsleiding tot stand kon komen.
Stoffels wist een persoon in Amsterdam die uit de textiel stamde
en zou deze eens polsen of hij er iets voor voelde om naar Limburg
te komen.
Een paar dagen later was hij weer terug en nu met de mededeling:
Inderdaad de jongeman, ongehuwd, wil wel komen. Hij is een
Jood en komt onder valse vlag. Liefst zou hij in het bedrijf
zelf een woongelegenheid hebben zodat hij niet op straat hoeft
te komen. In 1942 is de voorbereiding rond. Ik had al maar
meteen door de timmerman een ruimte achter het magazijn
laten afschermen, waar de komende onderduiker kon wonen.
Zijn eigenlijke naam kende ik niet en wenste ik niet te kennen.
Voor mij was hij Jan Langeveld zoals op zijn persoonsbewijs
stond, dat een gebrekkige indruk maakte, met stuf bewerkt
waardoor de ondergrond beschadigd Was. Iets om meteen bij de
eerste controle door de mand te vallen.
Nadat Jan Langeveld reeds geïnstalleerd was in ons
bedrijf en toen niemand van het personeel, dat met machines etc. van
het glaspaleis was overgekomen naar de Geleenstraat, ook maar
enige verwondering uitte over de nieuwe bedrijfsleider, immers
een nieuw bedrijf heeft ook andere mensen, waren zowel mijn
onderduiker als ikzelf enigszins opgelucht.
Doordat een kapelaan in Heerlen tobde met kleding-
problemen voor zijn onderduikende medemensen kregen wij
contact met hem. Wij konden hem helpen met zijn kledingprobleem
en hij beloofde mij om iets te doen aan de papieren van onze onder-
duiker. Die kapelaan was 732 - Stoffels & Berix](klein/verzetsartikel_06.jpg)
Stoffels & Berix
⇑
![SiPo/SD Maastricht - Aussendienststelle Sipo- und S.D. Maastricht. - V.l.n.r. Hauptscharführer Nitsch, Untersturmführer Elsholz, Hauptscharführer Unger, Hauptsturmführer Strobel, Sturmscharführer Micheels, Untersturmführer Schwartzenbacher, Oberscharführer Voskamp, Sturmscharführer Meyer, Scharführer Witt. 1045 - SiPo/SD Maastricht](klein/SiPoMaastricht.jpg)
SiPo/SD Maastricht
⇑
![Vlees-voorzieniening der ondergedokenen - Het onderstaande verhaal uit de aantekeningen van Pierre Schunck is door hem niet gedateerd. Maar we kunnen de tijd enigszins bepalen: de districtsvergaderingen vonden niet meer in het ziekenhuis plaats, maar ze vonden wel nog plaats. Dus moet het in het jaar 1943 geweest, zie ook „vergaderingen“. Het laat ook zien, dat het verzet natuurlijk ook zijn vrolijke kanten had.L.O. contacten 1940-1944
Rayon 8 district Z 18
Landbouwers als medewerkers in de vlees-voorziening
der ondergedokenen.
____________________________________
Op een districts-vergadering ten huize van Joep Seelen
Valkenburgerweg te Heerlen, werden worsten uitgedeeld
aan de aanwezige rayonleiders en medewerkers van het dis-
trict.
De district leiding kon zo royaal zijn omdat in de
laatste tijd nogal wat koeien aan de een of andere
ziekte krepeerden en voor de consumptie afgekeurd waren.
Dit betekende niet, dat deze koeien in worsten verwerkt
werden en aan ondergedokene ter beschikking kwamen.
Voor dergelijke gevallen werd als volgt gehandeld.
De boer die een zieke koe in zijn stal had, of waar een koe
gekrepeerd was haalde daarbij zijn vee-arts. Als op last
van de vee-arts het dier moest afgemaakt worden, werd door
de vee-arts een verklaring afgegeven waarin het oormerk-
nummer der overleden koe was vermeld. De boer kon met
deze verklaring zich weer voorzien van een andere koe.
Het kadaver diende hij op een verzamelplaats te brengen
alwaar een wagen van de destructor dit kwam ophalen.
Een vertrouwde boer in de omgeving (die ook meestal op
zijn bedrijf onderduikers had) haalde dan clandestien dit
kadaver weg van de verzamelplaats en legde dit in zijn
stal. Het oormerk werd voorzichtig verwijderd en ver-
wisseld met een merk van zijn eigen koeien, deze koe
welke haar oormerk had moeten afstaan aan het kadaver
werd dan voorbestemd om clandestien geslacht te worden.
Vervolgens werd de vee-arts bij het kadaver gehaald en
noteerde deze weer dezelfde koe echter met oormerknummer
van deze boer als overleden. Zodoende bleef de administra-
tie over de koeien kloppend en had men toch de beschikking
over extra vlees.
Het is voorgekomen dat eenzelfde kadaver verschillende
keren gediend heeft als vleesverschaffer, zozeer zelfs
dat dokter Quadvlieg van Valkenburg op een gegeven moment
zei: 1015 - Vlees-voorzieniening der ondergedokenen](klein/LOcontacten_1940-44_Landbouwers.jpg)
Vlees-voorzieniening der ondergedokenen
⇑
![De april-mei-stakingen 1943 - Bekendmaking van de „Hoogere SS- en Politieleider“ van de provincies Limburg en Noord-Brabant over de doodvonnissen in verband met de mijnstaking. - Op 1 juli 1946 werd in Wellerlooi (gemeente Bergen) op de Wellse Heide (nu het natuurgebied Landgoed de Hamert) een graf met zeven lichamen ontdekt. Daar staat een eikenhouten kruis op een muur van rode baksteen, het verzetsmonument, als blijvende herinnering aan de zeven verzetsstrijders Han Boogerd, Bob Bouman, Leendert Brouwer, Pieter Ruyters, Reinier Savelsberg, Meindert Tempelaars en Servaas Toussaint, gefusilleerd i.v.m. de staking 1943. - Zij staan voor de vele stakers, gesneuveld of niet, die voor altijd anonym zullen blijven. - In de mijnstreek werd die staking de mijnstaking genoemd. De eigenlijke mijnstreek ging van Geleen tot Kerkrade, maar ook daarbuiten, bijvoorbeeld in Valkenburg, woonde een niet onaanzienlijk aantal mijnwerkers. In Maastricht ging de staking uit van kantoorpersoneel van de overheid en later ook van de banken. Toen de medewerkers van de PTT ook wilden staken, dwongen de aanwezige NSB-ers ze met allerlei dreigementen, door te werken. Onmiddellijk ontstonden voor alle loketten lange rijen van mensen, die één postzegel van 1 cent wilden kopen. Zo werd de post toch gedwongen te staken. Ook de fabieken sloten zich aan. - Er was in het begin een feeststemming. Men stroomde de cafés in en vermoedde niet (of wilde er niet aan denken) dat de bezetters dit natuurlijk niet zouden dulden en dat er slachtoffers zouden vallen. Door deze gebeurtenissen werd duidelijk: de pogingen, de Nederlanders te strikken met de status van „arisch broedervolk“ waren mislukt. - De mijnstaking maakte deel uit van de April-Mei-stakingen in 1943. De achtergrond was de door de bezetters geplande terugvoering van de Nederlandse militairen in krijgsgevangenschap, om ze in de Duitse oorlogsindustrie te werk te stellen. Zij waren de overgang naar een meer massaal verzet in het hele land, ook in Limburg. Ook al was de staking met harde hand onderdrukt, toch (of misschien juist daarom) kregen nu de verzetsorganisaties meer toeloop. De tijd van de zoete broodjes was voorbij. Maar voor een groot deel van de Nederlandse joden was het al te laat. :( 1012 - De april-mei-stakingen 1943](klein/1943-05-02_Bekanntmachung.jpg)
De april-mei-stakingen 1943
⇑
![Huis van Bewaring (voorgrond) en Polizeigefängnis, Maastricht - Op de voorgrond het Tweede_Minderbroedersklooster [1], sinds 1806 gevangenis oftewel “Huis van Bewaring”, sinds 1825 bovendien rechtbank. - Dit Huis van Bewaring bleef tijdens de oorlog onder het bestuur van de Nederlands Justitie, met Nederlands personeel. Daardoor was het vrij gemakkelijk, clandestien contact met de gevangenen te onderhouden. Hier werden op Dolle Dinsdag 80 gevangenen bevrijd. [2] - Sinds de laatste eeuwwisseling hoofdgebouw en aula van de universiteitDaarachter het Derde Minderbroedersklooster, dat tijdens de oorlog door de Duitsers werd gevorderd en gebruikt als “Polizeiliches Gefängnis Maastricht”. De Maastrichtenaren spraken daarom van de “Duitse gevangenis”. Hij was bijna hermetisch afgesloten en had Duits personeel. In de eetzaal hield het militaire Duitse “Feldgericht” zitting. Voor dit gerecht diende ook het Maastrichtse OD-proces. [3] - Het gebouw is in 1971 gesloopt. Nu bevindt zich daar het monument an de Minderbroedersberg, dat aan de slachtoffers van dit proces herinnert. [4]Deze foto is een detail van een luchtfoto uit 1937 van het centrum van Maastricht door de Technische Dienst Luchtvaartafdeeling, voorloper van de huidige Koninklijke Luchtmacht. [5] 1038 - Huis van Bewaring (voorgrond) en Polizeigefängnis, Maastricht](klein/1937_2e_en_3e_FrancisKlooster_Maastricht.jpg)
Huis van Bewaring (voorgrond) en Polizeigefängnis, Maastricht
⇑
![De Limburgse LO-top, augustus 1943 - Deze foto is gemaakt in augustus 1943: de eerste districtshoofden van de zojuist opgerichte L.O. - De rood gekleurde links zijn ofwel plaatsnamen of namen van mensen, die de oorlog niet hebben overleefd. - Vooraan, zittend: de Venlose kapelaan van Enckevort en de onderwijzer Jan Hendrikx, districtleider van Venlo. - Tweede rij, staand: de student G.A. Smals, districtshoofd van Vierlingsbeek, de treinmachinist Jo Lokerman van Maastricht, student Joe Russel uit Venlo, districtshoofd van Venray, kapelaan Jac Naus, ook uit Venlo, Harry Hanssen uit Sevenum en de student Jan Cornips uit Heerlen, zoon van Constant Cornips, als plaatsvervanger voor districtsleider Giel Berix. - Het district Gulpen bestond nog niet, in de herfst van 1943 verzocht Van Enckevort Harry Hanssen naar Gulpen af te reizen en er een L.O.-organisatie naar Venloos model op te bouwen. Ook Nijmegen zou pas later tot het gewest toetreden. - Pater Ludo Bleijs, de districtsleider van Roermond, was blijkbaar niet aanwezig. - Een jaar nadat deze foto is gemaakt, vond de overval van Weert plaats. Daarna heeft men uit veiligheidsoverwegingen geen gewestelijke vergaderingen meer belegd. 1039 - De Limburgse LO-top, augustus 1943](klein/1943-08_LOtop.jpg)
De Limburgse LO-top, augustus 1943
⇑
![Wij lieten hen gaan… - Dit monument in Beek herinnert aan de deportatie van de Limburgse Sinti. De inscriptie „Wij lieten hen gaan“ herinnert ons eraan, dat daartegen niet is geprotesteerd, dat de meesten het niet eens hebben gemerkt. Want nog veel meer dan de joden stonden de zo geheten zigeuners altijd al aan de rand van de gemeenschap. - De foto [b] is gemaakt door Herman van Rens. [c]De genocide op de Limburgse Roma 1046 - Wij lieten hen gaan…](klein/WijLietenHenGaan_Monument_Beek.jpg)
Wij lieten hen gaan…
⇑
![Tussen Maas en Peel - Tijdens de bezetting vormden de dorpen op de westelijke Maasoever, zoals Sevenum en Horst, voor de LO in Venlo een „afzetgebied“ par excellence voor onderduikers. Het waren kleine, besloten agrarische gemeenschappen. Ook de grotere plaatsen zoals Venray en Horst waren veel kleiner en overzichtelijker dan tegenwoordig. - Open Street Map 1023 - Tussen Maas en Peel](klein/MaasPeel.jpg)
Tussen Maas en Peel
⇑
![Vroemen, de stations-chef van Valkenburg - L.O.Contacten
Vroemen de stations-chef van Valkenburg
Als er controle was van de landwacht of de duitsers
werd ik steeds door de stationschef gewaarschuwd met een
code-mededeling “u kunt uw wagon niet lossen.”
Met onze komende gasten.onderduikers spraken wij af dat zij
zich bij de stationschef moesten melden met een van tevoren
overeengekomen vraag.
Toen Maas en Waal “ausgekämmt” werd en
plotseling meer dan 100 jongens moesten verdwijnen, kreeg
ons rayon deze toegewezen. Vroemen heeft ze allemaal weten
op te vissen.
Deze meer dan 100 jongens zijn in één dag met
behulp van het bureau van Lambert Brands bij
de boeren in de omgeving geplaatst. Dit
kantoor zat tegenover het station in (thans)
hotel Tummers.(C.C.D. Crisis Controle Dienst)
Toen het Jesuitenklooster in 1942 gevorderd was en de duit-
sers geregeld grote kisten ten vervoer naar duitsland
aanboden, legde Vroemen een lijst aan van alle adressen
waarheen de kisten gingen. Na de bevrijding kon zoedoende
o.a. een kostbare mieren-verzameling van Pater Mückermann
naar Nederland terugkeren.
Op een goede dag belt hij mij op of ik eens wilde komen
wegens aangekomen materialen voor het bedrijf. Ik dacht
onderduikers te vinden, doch kreeg het volgende verhaal:
“ Wij hebben in Wylre op zijspoor moeten rangeren, een
volle wagon met eieren. Deze wagon moet morgenvroeg met een
opschrift versierd worden, zoiets als Geschenk des Niederländischen
Volkes an die bombengeschädigten Städte Deutschlands”
Verder : Wij hebben de wagon niet op de lucht-rem staan. Tegen het wiel
zit een remschoen, die je kunt wegtrekken. Bij de overweg
ligt een twede remschoen gereed. Als je de remschoen weg
trekt sukkelt de wagon langzaam en geruisloos in richting
overweg.
Thuis gekomen deed ik als volgt: (Giel Berix) Z18 bellen.
Ik herinner me niet precies wie gebeld werd. Meest veilig was Armenraad in de Geleenstr., - J. Cornips
met het verzoek om mij terug te bellen. (Hij) had nl een
niet afluisterbaar geheim nummer der PTT, via de dienst-lijn.
Ik vertelde hem de situatie, toen hij mij terugbelde.
(Giel) heeft toen de KP verwittigd waar dit niet aan dovemans-
oren verteld werd. Als ik voor opslag zorgde, zou het
karwei direct geklaard worden.
In de late avond kwamen de vrachtwagens volgeladen met
C.R.E. eierkisten. ’s Anderendaags hebben de bestelwagens
van ons in gewone manden deze eieren verdeeld over Z.Limburg
met het ziekenhuis in Heerlen als hoofdafnemer.
Duitsers en N.S.B. ers gingen deze zaak in Wylre uitzoeken.
Een van de vrachtwagen-chauffeurs, een K.P.er, zorgde ervoor, erbij te
zijn, om te vernemen of men iets ontdekken zou. (Laeven)
720 - Vroemen, de stations-chef van Valkenburg](klein/LOcontacten_1940-44_Vroemen_1.jpg)
Vroemen, de stations-chef van Valkenburg
⇑
![Vroemen 2 - Deze jongen ziet hoe de chef Vroemen, die er als “verant-
wortlich” bij moest zijn, uitgescholden wordt door een N.S.B.
er, die beheerder was van de boterfabriek in Reymerstok.
Hij hoort die N.S.B. verwalter van de boterfabriek als
volgt uitvaren: “ Uilskuikens zijn jullie allemaal.
Mij zou zoiets niet overkomen. Ik heb 1000 kilo Wehrmachts-
boter in mijn koelcel, maar daar komt geen zogenaamde
witte brigade aan. ”
Onze K.P.er is snel besloten.
Hij zoekt een paar kameraden, die een wehrmachtsuniform
hebben en de beschikking over een wehrmachtsauto (gegapt
uit de garage Vencken in Sittard) en meteen op naar
Reymerstok, zolang de boter-verwalter nog druk naar
de eieren is aan ’t zoeken.
De N.S.B.verwalterdame is alleen
thuis en de boterfabriek ligt stil.
“Schnell schnell unsere Butter, wir haben wenig Zeit!” De
duitse soldaten in het duitse wehrmachtsvoertuig zagen er
voor deze dame zeer vertrouwd uit en onze jongens kregen de
hele smak boter in hun wagen.
Onze K.P.ers wehrmachts-soldaten wisten niet beter dan deze
niet vooraf geplande boter maar naar het eieren adres te
brengen zodat ik na nauwelijks de eieren verwerkt te hebben,
nu met een boterberg opgezadeld werd.. Deze natuurboter
werd de andere dag via K.P. kanalen ten dele verdeeld
terwijl het grootste gedeelte in het ziekenhuis van Heerlen
in een kuil van een stilgelegde lift werd opgeborgen.
Toen de N.S.B. Verwalter weer thuis in Reymerstok zat kreeg
hij naast zijn eier-raadsel ook nog een boterbriefje in te
vullen.
===============
geregistreerd door rayonleider der L.O. R 8 van district
Z 18.
721 - Vroemen 2](klein/LOcontacten_1940-44_Vroemen_2.jpg)
Vroemen 2
⇑
![Distributiekantoor, 1944 - L.0. Contacten 1940-1944
Rayon 8 District Z 18
Distributie-contacten: Willem Freysen
Vic. Willems
kantoor Annie Cremers
Valkenburg
In 1943 en voorjaar 1944 waren deze contactpersonen
erin geslaagd om bij elke verschijnende distributie-
periode, tussen 500 en 800 volledige vellen distributie-
bonkaarten vrij te maken voor de L.O.
Marge: v. Hinsbergen, de directeur, was op de hoogte
Voor het district waren deze kaarten een noodzaak,
omdat onze onderduikers afhankelijk waren van dergelijke
illegaal verkregen bescheiden, om zich te kunnen voeden.
Immers aankoop van levensmiddelen op de zwarte markt
was alleen bereikbaar voor de financieel zeer krachtigen.
Het distributiekantoor was onder leiding komen te staan van
Marge: Ramaekers en Bosch
een N.S.B.er, Bosch J. Ons contact-team vreesde elk moment
een controle en zij zouden er niet in kunnen slagen om
de tekorten tijdig aan te zuiveren, hetgeen onherroepelijk
tot zware bestraffing van hun zou leiden.
Om hun uit deze nood-situatie te helpen, werd door de L.O.
het volgende ondernomen:
In Amsterdam leverde een drukker
voor de illegaliteit moeilijk uit te voeren drukwerk.
Deze was bereid om stamkaarten van onze distributie-kring
na te maken en met deze stamkaarten konden onze contact-
personen hun tekorten aanzuiveren.
Voetnoot: Stamkaart van mijn vrouw en mevr. Jaspers uit
Klimmen waren aan die drukker doorgezonden
Hangende onze opdracht aan deze drukkerij werd zij door de
bezetter ontdekt bij illegaal werk en gesloten.
Overleg met het district leidde ertoe dat er besloten werd
om het distributie-kantoor te overvallen en de boel aldaar
zozeer overhoop te halen dat er van enige controle op
bonkaarten geen sprake meer kon zijn.
De K.P. Heerlen werd bereid gevonden om dit karwei te klaren
en wel Kees (alias Piet Driessen) Deze vroeg een plan:
plattegrond van het gebouw‚ juiste ligging zowel van voren
als van achteren, wijze van bewaking en plaats waar zich
de voorraad bonkaarten bevond. Dit laatste was voor de gehe-
le uitvoering van de overval het moeilijkste punt en wel:
De bonnen bevonden zich in een brandvrije kluis met zware deur.
Elke avond werd de kluissleutel met het volgende cere-
monieel weggebracht: naar de kazerne der rijkspolitie op de
Emmaberg en aldaar in de brandkast gelegd waar steeds een
politieman aanwezig was. De N.S.B.directeur sloot voor dit
transport de sleutel in een grote envelop waarover vijf
lakzegels aangebracht werden en de handtekening van de
directeur. Twee gewapende politiemannen kwamen elke avond
van de directeur persoonlijk deze envelop in ontvangst nemen.
Des anderen daags werd deze envelop met hetzelfde escorte
weer terug gebracht naar het distributie-kantoor. 742 - Distributiekantoor, 1944](klein/LOcontacten_1940-44_Distributiekantoor.jpg)
Distributiekantoor, 1944
⇑
![Plaquette voor Dr. van Berckel in het ziekenhuis - Om Karel van Berckel te eren werd kort na de oorlog op 5 september 1947 een door de jonge kunstenaar Harry Stump uit Heerlen vervaardigde gedenkplaat in het Sint-Josephziekenhuis door zijn echtgenote onthuld. - Enige tijd na de verhuizing in 1968 werd de gedenksteen aangebracht in de grote hal van het nieuwe DeWeverziekenhuis (nu Zuyderland-ziekenhuis genoemd) aan de Henri Dunantstraat. 1048 - Plaquette voor Dr. van Berckel in het ziekenhuis](klein/1944-09-05_VanBerckel.jpg)
Plaquette voor Dr. van Berckel in het ziekenhuis
⇑
![Dr. Karel van Berckel - Foto uit het familiearchief, geplaatst met toestemming van zijn kleindochter. 982 - Dr. Karel van Berckel](klein/KarelVanBerckelHD.jpg)
Dr. Karel van Berckel
⇑
![Slachtoffers van de fusillade in Heer - De verzetsmensen van het Geheime Leger (België), sector Maaseik, die op 12 september 1944 tussen Heer en Cadier en Keer zijn doodgeschoten. Vlnr, boven: Alfons Leroy uit Neeroeteren, Matieu J. Lenders uit Maaseik, Pierre H. Driessens uit Maaseik en Jean M. Wolfs uit Maaseik. Midden: Jules L. Wolfs uit Maaseik (l.) en Jacques Teelen uit Neeroeteren. Vlnr, onder: Pieter Jaeken uit Neeroeteren, Guillaume L. Langers uit Maaseik, Gustaaf Beazar uit Kessenich, Jozef Eerdekens uit Gruitrode en Willem Conen uit Molenbeersel. Niet op de foto is een onbekende Oosteuropeaan, waarschijnlijk een ontsnapte krijgsgevangene, die op dezelfde dag en plaats werd neergeschoten toen hij probeerde te ontsnappen. 1035 - Slachtoffers van de fusillade in Heer](klein/BelgischMonumentHeerSlachtoffers.jpg)
Slachtoffers van de fusillade in Heer
⇑
![Proclamatie van de OD - Na de bevrijding van Eysden (de eerste Nederlandse gemeente die in September 1944 is bevrijd) verscheen deze Proclamatie van de OD (Ordedienst), ondertekend door de kapitein der reserve A.Nulens. - Deze organisatie van vooroorlogse militairen had zichzelf ten doel gesteld, NA de bevrijding de orde te handhaven (om een communistische of sociaal-democratische revolutie te voorkomen), zoals ook uit deze proclamatie blijkt. Zij waren dus geen verzetsorganisatie en hebben dat ook nooit beweerd te zijn. - Let op punt 3 hieronder. Vooral wat dat betreft is de zich O.D. noemende groep in Valkenburg zijn doel volledig voorbij geschoten. - Zie link hieronder.ProclamatieHet uur der bevrijding heeft geslagen! - Namens H.M. onze geëerbiedigde Koningin en haar wettige Regering is er een ORDE-DIENST, de z.g. O-D, een organisatie ingesteld voor de bevrijde gebieden. Deze organisatie is heden in Uwe Gemeente haar taak begonnen. - Doel van de O-D: . - Handhaven van orde en rust in ’t land, zodra dit de bezettende macht geheel of gedeeltelijk is verlaten. - In verband hiermede wordt de bevolking dringend aangespoord:alle maatregelen en besluiten van ’t voorloopig Nederlandsch Bewind zo stipt mogelijk uit te voeren.de functies van het openbaar leven zo regelmatig mogelijk te doen verlopen;zich absoluut te onthouden van alle persoonlijke of gemeenschappelijke wraaknemigen. - Eenieder kan er van verzekerd zijn dat alle maatregelen genomen zijn, dat geen enkele schuldige zijn gerechte straf zal ontgaan. - Vooral ten opzichte dezer laatste bepaling zal geen enkele overtreding geduld worden.Werving leden der O.D.De O.D. heeft in iedere gemeente, welke tot haar vak behoort de leden reeds gedeeltelijk uitgekozen; zij zullen een mondelinge of schriftelijke oproeping ontvangen. - Gezien de omstandigheden blijft de staat van Oorlog en Beleg voorloopig gehandhaafd doch het Burgerlijk Bestuur behoort zoveel mogelijk voortgang te vinden. Vrijwilligers welke geen oproeping ontvangen hebben, kunnen zich melden op ’t Gemeentehuis. Alle leden en vrijwilligers worden zuiver als Nederlands militair beschouwd met alle daaraan verbonden voordeelen; ze komen dus ook te staan onder de wetten en regelen der Krijgstucht.Er zullen contrôlelijsten ter tekening worden voorgelegd, het dragen der Nederlandsche uniform is echter ten strengste verboden; in plaats daarvan ontvangt ieder voorlopig een speciale armband.Leve de Koningin. Leve het Vaderland. - De Vakcommandant‚ - A. NULENS, Res.-Kapitein. - Eijsden‚ 13 Sept. 1944 - Bron: Beeldbank WO2 1007 - Proclamatie van de OD](klein/1944-09-13_EysdenProclamatieOD.jpg)
Proclamatie van de OD
⇑
![Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg - 14 September 1944 - Informatie van Bob Hilleque (DB) - 30e Divisie (Old Hickory) - 119e regiment - 1e bataljon - company A - Captain Simmons - In 1e jeep vanaf Sibbe zat - Bob Hilleque - Arny Fegeson (Jew Abraham) - Sammy Seroy - Bill ParkerAls gids nam ik plaats op de motorkap v.d. jeep. Alle jeeps bleven achter op het Grendelplein (ingang van de stad). Te voet door de stadspoort. Captain Simmons naast mij de Muntstraat in tot Hotel Smeets-Huynen. Hierdoorheen, tot schrik van de Familie Smeets, naar de kerk. Scherpschutters met koster Van Ogtrop de toren in om Duitsers aan overkant Geul onder schot te krijgen.De soldaten hadden op dit vroege uur nog niet ontbeten. De familie Van Ogtrop kookte preisoep uit de tuin van de pastoor. In emmers naar buiten.Captain Simmons en ik zaten tegen de Geulmuur, toen de brug explodeerde.Toen gingen we door de huizen (bij oversteek Grote Straat beschoten maar niet geraakt) tot meisjesschool. Verder zijn we niet gekomen wegens beschieting bij het Walramplein. Doel: de erken om (de aftakking ?) de Geul door sluis te sluiten, waardoor de soldaten aan de overkant konden komen. Later werden door een tank soldaten achter hotel Limburgia gebracht, die de sluis sloten. - 16 Sept. Door geniesoldaten werd puin van Hotel Jennekens in de Geul geschoven, waardoor ook tanks naar de overkant konden. 635 - Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg](klein/1944-99-14_notitie1.jpg)
Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg
⇑
![Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg - Bevrijding Valkenburg 636 - Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg](klein/1944-99-14_notitie2.jpg)
Notities van Pierre Schunck omtrent de bevrijding van Valkenburg
⇑
![Afspraak op de Daelhemerweg - Het weekblad „Land van Valkenburg“ schreef op 13-09-1974: - „De heer Pierre Schunck na dertig jaren bij de bank op de Daelhemerweg, waar hij een afspraak had met de amerikaans patrouille die Valkenburg moest innemen.“ 713 - Afspraak op de Daelhemerweg](klein/1974-09-13_LvV-AfspraakDaelhemerweg.jpg)
Afspraak op de Daelhemerweg
⇑
![14 Sept 44<br>Herinneringen v. Pierre Schunck 2 - September 1944. Zuid-Limburg bevrijd.
Mij is verzocht om iets over onze bevrijding te schrijven.
Derhalve deze schets:
Van al die bevrijdings—geruchten hield een
onderduiker in Valkenburg het niet meer. Hij verdween en kwam
‘s avonds terug met een verhaal. In Margraten was hij bij
Amerikanen geweest. Die wilden alles over de Geulbruggen weten.
Hij verwees hen naar zijn baas “de rayonleader of the resistance”
die wist er alles van. De onderduiker werd naar mij terug gezonden,
met het verzoek, om in alle vroegte op de Daelhemerweg bij Sibbe
te wachten op een Amerikaanse officier. Het wachtwoord was „Steeplechase“.
Wel,dat deed ik, met mijn onderduiker. De Amerikaan was er.
Op zijn vraag zei ik Aan de Caubergkant van de Geul, geen duitsere
alle bruggen, op één na vernield, aan de andere kant wel nog duitsers
de enige brug is ondermijnd en bewaakt.
De officier begon in een walkie—talkie te praten waarna een rij jeeps
met soldaten verscheen. Zij zouden een poging wagen, die brug in
handen te krijgen.
Wij gingen in twee groepen. Beneden op het
Grendelplein,waarschuwde ik de paar mannen, die er waren, niet
luidruchtig te zijn, alles diende in stilte te gebeuren. (De bevolking
schuilde in de grotten). Een groep ging achter de huizen om
richting school, om daar de duitse brugbewakers onder schot te
krijgen. De ander groep ging richting kerktoren, vanwaar men,
over de muur van kasteel Den Halder, de brug kon zien.
Echter... in de nacht hadden duitsers in het Pavillon kwartier
gekozen, die onze Amerikanen zagen en.... de brug ging in de lucht!
Alleen de Cauberg—kant van de Geul was nu bevrijd. De andere kant
van Valkenburg moest nog wachten, terwijl de mijnstreek door deze mislukte
„brugverovering“ ook een paar dagen later bevrijd werd.
Dit was dan de “front—ervaring” van Paul, rayonleider der LO in R8218. - Het centrum van Valkenburg op Open Street Map 717 - 14 Sept 44<br>Herinneringen v. Pierre Schunck 2](klein/1944-09-14_BerichtPierreSchunck_1.jpg)
14 Sept 44
Herinneringen v. Pierre Schunck 2
⇑
![Ruine Hotel Croix de Bourgogne - Hotel Croix de Bourgogne vanuit de Grotestraat, nadat het in sept. 1944 bij het opblazen van de Geulbruggen vernield door de terugtrekkende duitse troepen. 933 - Ruine Hotel Croix de Bourgogne](klein/1944-09-14RuineCroixDeBourgogne.jpg)
Ruine Hotel Croix de Bourgogne
⇑
![Amerikaanse legervoertuigen - op de Cauberg in Valkenburg, direct na de bevrijding. De eerste foto toont het onderste einde van de Cauberg. Achteraan zien we het monument, waar de Landwachter Savelberg het slachtoffer van Lynchjustitie is geworden. - Deze foto’s maken deel uit van de nalatenschap van Pierre Schunck en Gerda Cremers. Zij zijn waarschijnlijk gemaakt door de fotograaf Frans Hoffman, die tijdens de bevrijding in Valkenburg de meeste foto’s heeft gemaakt. 712 - Amerikaanse legervoertuigen](klein/1944-09-14_3x_Cauberg.jpg)
Amerikaanse legervoertuigen
⇑
![Het strategisch belang van de Geul in 1944 - Nieuwsblad Het land van Valkenburg, vrijdag 13 september 1974 - Op 14 september 1944 trokken Amerikanen het Land van Valkenburg binnen - Geullinie werd dertig jaren geleden een groter obstakel dan was voorzien 715 - Het strategisch belang van de Geul in 1944](klein/1974-09-13_GeulObstakelBody.jpg)
Het strategisch belang van de Geul in 1944
⇑
![Moordend artillerieduel in Valkenburg - In D-DAY IN ZUID-LIMBURG, De bevrijding van uur tot uur, van plaats tot plaats. door Jan Hendriks en Hans Koenen lezen we:De Amerikanen gebruikten aanvankelijk de Wilhelminatoren op de Heunsberg als waarnemingspost, maar nadat een Duitse voltreffer daar een reusachtig gat in had geslagen, was die onbruikbaar geworden. Hoewel de Amerikanen dankzij de informaties van de Valkenburgse ondergrondse goed op de hoogte waren van de vijandelijke stellingen, konden ze er op den duur niet veel tegen doen omdat hun artillerie krap in de munitie kwam te zitten. Op steun van de luchtmacht konden ze ook niet rekenen vanwege het slechte weer. - Het 119e regiment verloor die dag 24 man; 7 waren gesneuveld, 17 werden gewond, voornamelijk door het granaatvuur in Valkenburg. Er werden 73 krijgsgevangenen gemaakt.
736 - Moordend artillerieduel in Valkenburg](klein/D-DayZuidLimburgXX.jpg)
Moordend artillerieduel in Valkenburg
⇑
![Inspectiegroep v.h. Militair Gezag - Na de interventie bij het Militair Gezag door Pierre Schunck (geheel rechts) werd rond 16 september deze inspectiegroep gestuurd. - Pierre Schunck schrijft:Inspectie van Militair Gezag ± 16 (half sept. 1944) in de grotten van Valkenburg omtrent voeding, gezondheidstoestand etc. - Leiding had ’n Kap. ter Zee Drost. - Een Maastrichtse arts was bij de groep. De groep werd rondgeleid door de gemeente-opzichter Drissen. Ik moest informatie geven.De opname is ontstaan aan de ingang van de Heidegroeve (Plenkertstraat), waar ook mensen schuilden voor de artilleriebeschietingen. - Opzichter Drissen is de 2e van links, met carbidlamp. - Foto: Frans Hoffman 806 - Inspectiegroep v.h. Militair Gezag](klein/1944-09-16_InspectiegroepMilitairGezag.jpg)
Inspectiegroep v.h. Militair Gezag
⇑
![Groep mensen voor ingang Heidegroeve - Vlak na de bevrijding, 16 sept. 1944. De Heidegroeve aan de Plenkertstraat was een van de grotten, waarin de Valkenburgse bevolking een goed heenkomen heeft gezocht tijdens de bevrijdingsdagen. Een delegatie van het Rode Kruis en anderen kwamen vanuit Maastricht om hulp te bieden. - Van links naar rechts: 1. Gemeenteopzichter Sjang Drissen, Emmalaan; 2. Onbekend; 3. Onbekend; 4. Amerikaanse militair, chauffeur van afvaardiging uit Maastricht; 5. Onbekend; 6. Waarschijnlijk lid van de O.D. of andere verzetsorganisatie uit Maastricht; 7. Ben M. Koster [1.]; 8. Waarschijnlijk lid Rode Kruis, afd. Maastricht of Ned. Rode Kruissoldaat; 9. Pierre Schunck, Plenkertstraat [2.]; 10. als 6; 11 Jos. Quaedvlieg, Walramplein/Hovetstraat - Foto: Frans Hoffman 708 - Groep mensen voor ingang Heidegroeve](klein/Heidegroeve-1.jpg)
Groep mensen voor ingang Heidegroeve
⇑
![16 Sept 44<br> Herinneringen v. Pierre Schunck 1 - 16 Sept 44 - The bearer Peter Joseph Arnold is known to us as a friendly ally and is on business known to us. He will will depart for Maastricht and return by 2400 this date. - [Signature] - Capt. ... - (Crop)16 Sept kregen de Am troepen in Valkenburg bericht, dat Maastricht in handen van het Am. leger was. - Rechtstreeks contact via Berg en Terblijt of Meerssen was er niet. - De Valkenburgse groep Amerikanen was vanuit De Planck en Noorbeek over de rijksweg Maastricht - Aken naar Margraten en Sibbe gekomen. Dit was hun opdracht, tenminste alzo werd mij duidelijk gemaakt. Eerst de weg Maastricht - Aken afsnijden voor Duits transport en dan afwachten tot de stad Maastricht gevallen was. - Zij staken nu de Geul over en verschaften zich een toegang tot de provinciale weg naar Meerssen. Valkenburg werd dus nu helemaal bevrijd. Vervolgens kreeg ik het verzoek om via de weg Berg en Terblijt naar Maastricht te gaan, waartoe mij een soldaat met jeep ter beschikking werd gesteld. - Ik had om een contact met Maastricht verzocht, met name met de voedselcommissaris Niesten. Hiertoe had ik nu gelegenheid. Van Jean Hendriks had ik vernomen dat de Duitsers zich via de Geulhemer Berg hadden teruggetrokken tot aan de noordkant van de Geul, achter de molen. Zij hadden onderwijl nog een bezoek gebracht aan de grot, waarin de 710 - 16 Sept 44<br> Herinneringen v. Pierre Schunck 1](klein/1944-09-16_BerichtPierreSchunck_1.jpg)
16 Sept 44
Herinneringen v. Pierre Schunck 1
⇑
![16 Sept 44<br>Herinneringen v. Pierre Schunck 2 - bevolking van Berg zat. Dit had tot enige consternatie aanleiding gegeven, omdat de bevolking meende, reeds bevrijd te zijn. - De reis naar Maastricht over de verlaten prov. weg liep dan ook zonder incidenten, alhoewel nog regelmatig vanuit de hoogte bij Schimmert door de Duitsers op de overkant van de Geul geschoten werd, en ik zag boven de Ravensbosch steeds wolkjes van ontploffende granaten. - In Maastricht kwam ik bij Militair Gezag terecht op het Vrijthof, om te weten te komen waar de voedselcommissaris bereikbaar was. Binnenkomend werd ik staande gehouden door een soldaat in Engels uniform. Deze verwees mij naar een stampvolle wachtruimte. Ik ging maar weer naar buiten en vroeg mijn jeep-chauffeur, een zwaarbewapende Amerikaanse soldaat, om mij te vergezellen. Deze vroeg aan de wachthebbende soldaat in het Am. Engels: „Waar zetelt je commander?“ Prompt werden wij ernaar toe geleid, langs alle wachtenden heen. Ik droeg de armband met salamander (teken van het verzet). - De Militaire Commandant stond op, zond mensen weg, en was duidelijk nerveus. Ik legitimeerde mij, wijzend op de armband, als rayonleider der L0 in Valkenburg, deelde mee dat de bevolking in de grotten verbleef, zonder voeding en zonder medische verzorging en medicijnen. Ik vroeg levensmiddelen en vervoer ervan. Voor vervoer wist hij te kunnen zorgen. Verder wist hij, dat Duitse legervoorraden in een keramische fabriek waren gevonden en dat de voedselcommissaris aldaar bezig was, deze te inventariseren.De rest van het verhaal heeft Pierre Schunck later geschreven. Daar vervolgt hij:De voedselcommissaris vond ik bij de Sphinx. Deze hielp uitstekend.
In de gaarkeuken bij de Sphinx werden een hoeveelkeid tonnen ,
(gereinigde vuilnisemmers) met warm voedsel gevuld.
Het vervoer bleek een grote vrachtwagen der ENCI te zijn. Brood kwam
van de Maastr.Broodfabriek, in een bestelwagen van een plaatselijke
drogist. De voeding was dus klaar. Na een paar dagen kwamen van het
Rode Kruis een arts, een verpleger, een paar officieren en ettelijke
journalisten.
Deze voedselvoorziening is doorgegaan tot en met de verzorging der
evacué’s uit Kerkrade, die ten dele naar Valkenburg kwamen.
Toen de Amerikanen konden doorstoten naar de mijnstreek, hield de
duitse beschieting op, en kon de bevolking de grotten verlaten.Lees meer over de evacuering van Kerkrade, en met name ook van het ziekenhuis, bij Dr. Gerd Kreijen, die daar arts was. Na de evacuatie kwam een deel van deze mensen alsmede Dr.Kreijen naar Valkenburg. (Vanwege de vele hotels. In Hotel Franssen werd een tijdelijk ziekenhuis ingericht.) Hij was een neef van mijn moeder en woonde in die tijd bij ons. 711 - 16 Sept 44<br>Herinneringen v. Pierre Schunck 2](klein/1944-09-16_BerichtPierreSchunck_2.jpg)
16 Sept 44
Herinneringen v. Pierre Schunck 2
⇑
![Levensmiddelen voor de grotten - De oorspronkelijke handgeschreven versie van dit relaas is gedetailleerder. Hij is hier ook te lezen, natuurlijk in overgeschreven en dus beter leesbare vorm.Op 14 september 1944 werd Valkenburg tot aan de Geul bevrijd. De bevolking zat verscholen in de gangenstelsels, die in de loop van de eeuwen zijn bij de winning van kalksteen zijn ontstaan. Buiten, boven hun hoofden, woedde een artillerieduel tussen de Duitsers en de Amerikanen. Er dreigde honger in de grotten. Pierre Schunck moest iets doen. Na de oorlog heeft hij zijn herinneringen opgeschreven. Daarin schrijft hij:
Voor de in de grotten verblijvende bevolking van Valkenburg
werd de voedselvoorziening schaars. Ik vroeg onze bevrijders,
of zij konden helpen. 16 September bij de bevrijding van
Maastricht, kreeg ik de mededeling, dat Militair Gezag in Maastricht
beschikte over duitse legervoorraden en dat ik daar terecht kon.
Mij werd een soldaat met jeep ter beschikking gesteld, om de voedsel-
problemen met M.G. te gaan oplossen. Ik kreeg de waarschuwing,
dat vanuit de hoogte bij Schimmert, nog steeds naar de tegenoverge-
legen bevrijde helling gevuurd werd, en de prov.weg naar Maastricht
in het schootsveld lag. Gezien de urgentie gingen we toch op weg.
Over de verlaten weg ging de reis zonder incidenten, ik zag slechts
boven Ravensbosch wolkjes van ontploffende granaten.
In Maastricht bij M.G. binnenkomend, werd ik verwezen naar
een stampvolle wachtruimte, om mijn beurt af te wachten. Ik ging naar
buiten en keerde terug met mijn zwaarbewapende chauffeur, nadat ik
mij voorzien had van mijn “salamander—band” (teken der illegaliteit)
De orde—bewaker kreeg van mijn begeleider in Am.Engels de vraag :
“waar is je commander”. Prompt werden wij langs alle wachtenden heen
naar de “commander” geleid. Ik legitimeerde mij, (wijzend op de
armband) als rayonleider der L0 in Valkenburg. De Militaire gezaghebber
stond ter begroeting op, zond alle mensen weg, en vroeg waarmee hij
mij kon dienen. Ik vroeg levensmiddelen voor de bevolking, in de
grotten verblijvende en vervoer ervan. Ik verzocht om mediese hulp
voor de in de grotten verblijvende zieken. Voor vervoer wist hij te
kunnen zorgen. Met hulp van de voedselcommissaris Niesten kon ik
rekenen op een deel van in beslag genomen duitse voorraden.
Voor mediese verzorging zou het Rode Kruis worden ingeschakeld.
De voedselcommissaris vond ik bij de Sphinx. Deze hielp uitstekend.
In de gaarkeuken bij de Sphinx werden een hoeveelheid tonnen ,
(gereinigde vuilnisemmers) met warm voedsel gevuld.
Het vervoer bleek een grote vrachtwagen der ENCI te zijn. Brood kwam
van de Maastr.Broodfabriek, in een bestelwagen van een plaatselijke
drogist. De voeding was dus klaar. Na een paar dagen kwamen van het
Rode Kruis een arts, een verpleger, een paar officieren en ettelijke
journalisten.
Deze voedselvoorziening is doorgegaan tot en met de verzorging der
evacué’s uit Kerkrade, die ten dele naar Valkenburg kwamen.
Toen de Amerikanen konden doorstoten naar de mijnstreek, hield de
duitse beschieting op, en kon de bevolking de grotten verlaten.
706 - Levensmiddelen voor de grotten](klein/LevensmiddelenGrotten.jpg)
Levensmiddelen voor de grotten
⇑
![Deel van Zuid-Limburg - De Geul, die tijdens de bevrijding van Valkenburg gedurende een paar dagen de frontlijn was, stroomt door de dorpen (van oost naar west) Stokhem, Etenaken, Schin op Geul, Valkenburg, Houthem, Meerssen en Itteren. De rode lijnen zijn snelwegen. Zij waren toen nog niet gebouwd. - - Door de Duitse beschietingen vanaf het plateau bij Schimmert kunnen de Valkenburgers de grotten noch steeds niet verlaten en er dreigt honger. 731 - Deel van Zuid-Limburg](klein/ZuidlimburgOSM.jpg)
Deel van Zuid-Limburg
⇑
![De in en rond Valkenburg gesneuvelde Amerikanen - Hoewel er in en om Valkenburg tussen 14 en 17 september 1944 hevig werd gevochten zijn er „maar“ zes soldaten van de Old Hickory Divisie gesneuveld. Het zijn Quentin Begore en Sam Viviano op de zestiende; Henri Morgan, John Reeves, Cleaver Buckler en Peter Spoganetz op de zeventiende. Alle zes behoorden tot het 119de regiment, het onderdeel van de Old-Hickory-divisie, dat Valkenburg heeft bevrijd. In de gemeentegrot zijn ze in 1994 door Albert Widdershoven vereeuwigd. Foto van J.P. Wyers op de website over de 30th Infantry Division Old Hickory 1011 - De in en rond Valkenburg gesneuvelde Amerikanen](klein/JPWyerScan.jpg)
De in en rond Valkenburg gesneuvelde Amerikanen
⇑
![OD mensen en onderduiker bij grotingang - Sept. 1944Was dit de groep, die jacht op foute Nederlanders maakte? In ieder geval staat Jan Harings in het midden, met het nummer 1 boven zijn hoofd. En er stat een onderduiker uit Amby bij. - Wie er niet bij staat: Ben Koster, die toch sterk met de O.D. sympathiseerde. Maar niet met deze „O.D.“? - Foto: Frans Hoffman 709 - OD mensen en onderduiker bij grotingang](klein/Heidegroeve-2.jpg)
OD mensen en onderduiker bij grotingang
⇑
![Vijf overvallen op distributiekantoren in één week - De illegaal verspreide krant De stem van Londen schreef op 19 juli 1944 op blz. 2:OVERVALLEN. - Van onze Amsterdamse correspondent. - In de week van 20 t/m 27 Juni werden 5 overvallen gepleegd op distributiekantoren en wel - 1) Op 20-6-’44 om - … - en vele andere bonnen.3) Op dezelfde dag werd het distributiekantoor te Valkenburg-Houthem overvallen. Per auto kwamen ze aanrijden, de dienstdoende wachtmeester had zich van de sleutels voorzien en wees de weg. Hij verdween later met de overvallers. ( Ned. politiemannen, wie volgt!) Er werd buitgemaakt: 78000 rantsoenen reserve, 38000 rantsoenen suikerwerken, 71000 rantsoenen peulvruchten en zo van bijna elk artikel duizenden en nog eens duizenden rantsoenen, w.o. enige honderden D.S.K.(distributiestamkaarten)‚ en bijna 10.000 inlegvellen. - 4) De dag daarna werd … 1008 - Vijf overvallen op distributiekantoren in één week](klein/1944-09-19_StemLondenDistrKant.jpg)
Vijf overvallen op distributiekantoren in één week
⇑
![De molenaar Victor Willems - De onderduikers moesten worden verzorgd met levensmiddelen, kleding enzovoorts. Er waren twee manieren om dat te doen: knoeien met distributiebescheiden of het verdelen van dingen, die buiten de officiële circuits om waren verkregen. De molenaar en gemeente-ambtenaar Vic Willems (DB) deed allebei zoals blijkt uit de onderstaande verklaring van rayonleider Pierre Schunck, tijdens het verzet beter bekend als Paul Simons. Na de bevrijding van Valkenburg schreef hij:Verklaring - De Heer Victor Willems, molenaar te Oud-Valkenburg, heeft in den Duitschen bezettingstijd zijn molen steeds beschikbaar gesteld voor het bergen van voedingsmiddelen voor ondergedokenen. - Valkenburg, 14 November 1944 - [Handtekening Schunck], Paul - Rayonleider L.O. R8-Z18R8 = district Heerlen, Z18 = rayon Valkenburg - Bron: Archief van Ger Willems 1018 - De molenaar Victor Willems](klein/1944-11-14_VerklaringVictorWillems-1.jpg)
De molenaar Victor Willems
⇑
![De ambtenaar Victor Willems - Maar Vic Willems was niet alleen molenaar op de watermolen bij kasteel Schaloen (1930 t/m 1954), hij werkte ook op het distributiekantoor. Hij en Willem Freysen (DB), die contact met de L.O. had, begonnen op grote schaal documenten te vervalsen en te stelen. De oude directeur deed alsof hij niets merkte. „Paul“ schreef in de voor die tijd typische stijl:Als ambtenaar op het distributiekantoor heeft dhr. Victor Willems steeds zijn medewerking verleend tot het langs frauduleus-administratieven weg verkrijgen van distributiebescheiden voor ondergedokenen, dit onder leiding van het L.O.-distributie-contact W.Freysen. - [Handtekening Schunck], Paul - Rayonleider L.O. R8-Z18pR8 = district Heerlen, Z18 = rayon Valkenburg - Bron: Archief van Ger WillemsDe uitgebreide manipulaties op het distributiekantoor zouden gaan opvallen toen de directeur van het kantoor door nazi’s zou worden vervangen. Om ze te verdoezelen werd de overval op het distributiekantoor uitgevoerd. 1019 - De ambtenaar Victor Willems](klein/1944-11-14_VerklaringVictorWillems-2.jpg)
De ambtenaar Victor Willems
⇑
![Militair Gezag - Tussen 1944 en 1946 was „Militair Gezag“ het voorlopig bestuursorgaan. Het Limburgse M.G. zetelde aan het Vrijthof in Maastricht. Onderstaande aantekening uit het achief van Pierre Schunck geeft aan, hoe het M.G. probeerde, vat op zijn moeilijke taak te krijgenEen studie naar de werkzaamheden van het Nederlandse Militair gezag in de overgangstijd na de geallieerde bevrijding van Nederland. - Het ‘Circus Kruls’, Militair Gezag in Nederland, 1944-1946, door Dr. Dick Schoonoord (Amsterdam 2011). Met link digitaal boek, pdfPoging van M.G. - om de voormalige illegale werkers in georganiseerd verband tot medewerking te brengen met militair gezag van generaal KrulsZij zouden Contact Officier worden tussen M.G. en de bevolking. 718 - Militair Gezag](klein/MedewerkingMG.jpg)
Militair Gezag
⇑
![Officiersaanstelling Pierre Schunck Stoottroepen - Benoeming tot officier voor personeelszaken van de Limburgse Stoottroepen door de commandant, Bep van Kooten.Nederl. Binnenl.Strijdkrachten - Stoottroepen - Commandant Limburg - --------------------Te Velde, 17 November 1944Tot officier voor personeelszaken wordt door mij benoemd: - P.J.A. Schun[c]k, Identiteitsbewijs no1918. - Degenen van wie hij de medewerking vraagt in zaken welke - onder hem ressorteeren, te weten alle persoonlijke aangelegenheden - van de manschappen der Stoottroepen, met uitzondering van bewapening - verzorging en soldij, worden verzocht hem deze te verleenen. - Zijn werkterrein omvat alle in Limburg opgestelde troepen.De Commandant Limburg - [was getekend: B. van Kooten] 656 - Officiersaanstelling Pierre Schunck Stoottroepen](klein/Officiersaanstelling.jpg)
Officiersaanstelling Pierre Schunck Stoottroepen
⇑
![Inscriptie in de Fluwelen Grot - Valkenburg is niet op één dag bevrijd, omdat de opmars van de Amerikanen aan de Geul een paar dagen tot stilstand kwam. Daardoor verliep het front tussen 14 en 17 september 1944 dwars door Valkenburg langs de Geul. Tijdens die bevrijdingsdagen was bijna heel Valkenburg geëvacueerd. Waarvoor op andere plaatsen de mensen een bunker of de kelder opzochten, werden in Valkenburg natuurlijk de grotten gebruikt, de gangensystemen in het zachte kalkgesteente, die in de loop van de eeuwen bij de winning van bouwstenen waren ontstaan. Deze grotten lagen in het bevrijde, zuidelijke gedeelte van Valkenburg. - Op veel plaatsen vinden we in de grotten inscipties als deze, gekrast of met houtskool, met de namen van de mensen, die op deze plek hebben geschuild. 932 - Inscriptie in de Fluwelen Grot](klein/1944-09-19_SchuilenGrot_02-23-20.jpg)
Inscriptie in de Fluwelen Grot
⇑
![Volgt er niemand? - Pierre Schunck en een verzetskollega spelen hier voor een Amerikaans filmteam in de winter ’44–’45 na, hoe een onderduiker naar de duikherberg werd gebracht. 930 - Volgt er niemand?](klein/1944-12_00-43-52_VolgtErNiemand.jpg)
Volgt er niemand?
⇑
![Bestelwagen „Wasscherij Schunck“ - In de Plenkertstraat. Met deze bestelwagens werden voor het Valkenburgs verzet de nodige illegale transporten afgewikkeld. De persoon ernaast is Pierre Schunck. 931 - Bestelwagen „Wasscherij Schunck“](klein/1944-12_01-30-00_BestelwagenWascherij.jpg)
Bestelwagen „Wasscherij Schunck“
⇑
![Op wacht in de ingang van de Dölkesberrig - Een verzetsman poseert voor de Amerikaanse fotograaf op diens verzoek het op wacht staan in ingang van het gangenstelsel onder de Dölkesberg. - Foto: Dwight W. Miller - Bron: https://nimh-beeldbank.defensie.nl/beeldbank/ - - Film o.a. over deze duikherberg 926 - Op wacht in de ingang van de Dölkesberrig](klein/NIMH_2002-72-10.tjp.jpg)
Op wacht in de ingang van de Dölkesberrig
⇑
![De antieke boeken - Pierre Schunck bekijkt na de bevrijding de antieke boeken, die in oktober 1942 uit het Jezuïetenklooster in Valkenburg werden gered. - Foto: Dwight W. Miller - Bron: https://nimh-beeldbank.defensie.nl/beeldbank/ - - Film 922 - De antieke boeken](klein/NIMH_2002-72-12.tjp.jpg)
De antieke boeken
⇑
![In de duikherberg - Aan de hand van een plattegrond laat Pierre Schunck in de duikherberg aan een Amerikaanse militair zien, hoe het gangenstelsel loopt in de Dölkesberg. - Foto: Dwight W. Miller - Bron: https://nimh-beeldbank.defensie.nl/beeldbank/ 923 - In de duikherberg](klein/NIMH_2002-72-7.tjp.jpg)
In de duikherberg
⇑
![Benito Mussolini in Valkenburg? - Pierre Schunck toont de Amerikaanse fotograaf, waarmee de onderduikers in de Dölkesberg hun tijd verdreven. - Foto: Dwight W. Miller - Bron: https://nimh-beeldbank.defensie.nl/beeldbank/ - - Film 925 - Benito Mussolini in Valkenburg?](klein/NIMH_2002-72-8.tjp.jpg)
Benito Mussolini in Valkenburg?
⇑
![Ondergrondse kapel in de Dölkesberg - Deze kapel werd door theologiestudenten gebouwd, vooral geïnspireerd door de nabijgelegen ondergrondse schuilkerk in Geulhem uit de Franse tijd. - Foto: Dwight W. Miller - Bron: https://nimh-beeldbank.defensie.nl/beeldbank/ - - Film 924 - Ondergrondse kapel in de Dölkesberg](klein/NIMH_2002-72-9.tjp.jpg)
Ondergrondse kapel in de Dölkesberg
⇑
![Meld je niet, duik onder! - Affiche tegen de Duitse Arbeitseinsatz (‘arbeidsinzet’) en dus voor het onderduiken. De tekst luidt:Meld je niet! - Laat je niet pakken, voor den donder! - Wees een vent en duik onder!!Bron: verzetsmuseum.org 1041 - Meld je niet, duik onder!](klein/meld_je_niet.jpg)
Meld je niet, duik onder!
⇑
![Valkenburgse Gevallenen - Bron van de foto: weekblad „Het Land van Valkenburg“, 13 sept. 1974 - Van de Valkenburgse L.O. is niemand gesneuveld. Maar wel Valkenburgers, die verzet hebben gepleegd en de twee verzetsmensen, die in Valkenburg zijn gefusilleerd. - Het lijstje op de afbeelding is niet helemaal juist en ook niet compleet. Van de Valkenburgse L.O. is niemand gesneuveld. Maar wel Valkenburgers, die verzet hebben gepleegd en de twee verzetsmensen, die in Valkenburg zijn gefusilleerd. - Het lijstje op de afbeelding is als volgt vervolledigd:F. A. (Frans) Cobbenhaegen, geboren 18-10-1921 in Valkenburg, ambtenaar PTT, ongehuwd, gearresteerd (datum onbekend) in Keulen wegens het smokkelen van brieven naar Nederland, overleden 20-12-1944 in het concentratiekamp Kdo. Langenstein-Zwieberge, Buchenwald, begraven Quedlinburg, Hauptfriedhof. Is 23 jaar geworden.G. J. (Gerrit) van der Gronden, geboren 13-12-1895, chauffeur-monteur, gehuwd, verzorgde joodse onderduikers, gearresteerd 13-1-1942, overleden 2-1-1943. - Is 47 jaar geworden. - Fred Cammaert schrijft in hoofdstuk 10: maakte in zijn garage aan de Heugemer Weg in Maastricht stencils van “De Vonk”, de Limburgse editie van “De Waarheid”. - Op https://oorlogsgravenstichting.nl/persoon/54336/gerrit-jan-van-der-gronden lezen we: - Geboren op 13 december 1895 te Dordrecht - Overleden op 2 januari 1943 in kamp Neuengamme bij Hamburg - Cammaert: Van der Gronden bezweek op 5 december 1942 in het concentratiekamp Neuengamme (Open Street Map). Zijn broer A.C. van der Gronden werkte mee in het Rayon Valkenburg. - Zie ook https://monument.vriendenkringneuengamme.nl/person/401623/gerrit-jan-van-der-grondenCharles Joseph Nijst, geboren op 5 maart 1916 te Kerkrade - Overleden op 18 januari 1944 in kamp Groß-Beeren, Kreis Teltow - Hij weigerde loyaliteitsverklaring te ondertekenen en dook onder, gearresteerd (datum onbekend) wegens het verspreiden van illegale lektuur.Rocks, J. (verzetsgroep Erkens in Maastricht, medeeigenaar van het pension Samoshuis, het latere hotel Atlanta), geboren 21-5-1883, arrestatie Valkenburg wegens het verspreiden van verzetslectuur op 19 november 1942, overleden in het Nacht und Nebel kamp Natzweiler (Elzas) op 3 maart 1944. - Bidprentje Jan Joseph Rocks (let op de spelling!): - https://oorlogsgravenstichting.nl/persoon/128452/jan-jozef-roksF. G. (Frank) Smits uit Hulsberg, geboren 29-8-1919, rechtenstudent, weigerde loyaliteitsverklaring te ondertekenen en ging in verzetsbeweging (bracht activiteiten van de Duitsers op Nederlandse vliegvelden in kaart en gaf deze door aan de geallieerden), gearresteerd 12-8-1943 verdacht van samenzwering, na verblijf in diverse gevangenissen uiteindelijk door een speciale krijgsraad ter dood veroordeeld wegens verboden wapenbezit, gefusilleerd 4-4-1944 te Utrecht.Jean Caubo uit Schin-op-Geul, http://www.caubo.com/index_bestanden/index5.htm#jeanGerard Soesman (∗ 23-06-1922, staat in de Erelijst van gevallenen 1940 - 1945), in de kategorie Verzet, niet vanwege zijn Joodse vader. Gestorven in Auschwitz, datum onbekend.Sjeng Coenen uit Simpelveld en Joep Francotte uit Vaals waren leden van de KP-Zuid-Limburg, op de Cauberg gefusilleerd (6 sept. 1944).Jan van Hout In Valkenburg geboren maar als jongen met zijn ouders naar Eindhoven verhuisd. Beroepswielrenner, wereld-uurrecord-houder van 44,588 kilometer op de baan voor enkele dagen. Sloot in 1940 zijn café en ging bij het verzet. Na zijn arrestatie in het Duitse werkkamp Neuengamme aan uitputting overleden. 716 - Valkenburgse Gevallenen](klein/ValkenburgseGevallenen.jpg)
Valkenburgse Gevallenen
⇑
![Dodenboek Oranjehotel - Nationaal Archief: Dodenboek Oranjehotel 1940–1945 - Meer informatie over het Oranjehotel vindt u hier: - Oranjehotel & Waalsdorpervlakte - Bron van de foto: wikipedia NL Oranjehotel: Doodenboeken en Gedenkboek 1034 - Dodenboek Oranjehotel](klein/NationaalArchiefDodenboekOranjehotel.png)
Dodenboek Oranjehotel
⇑
![Gedenksteen Joodse slachtoffers uit Valkenburg - - 42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoordOp 11 september 1955 werd een gedenksteen geplaatst op de Joodse begraafplaats aan de Cauberg ter herinnering aan de gedeporteerde en omgekomen Joodse inwoners van Valkenburg. Jan Diederen schrijft in het boek „42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoord“: Niet alle vermeldingen zijn correct. Zo is Erna Benedik niet uit Valkenburg gedeporteerd maar samen met haar man Theo Sachman uit Amsterdam. De weduwe Henriëtte Hertog-Berlin heeft de oorlog overleefd en is een natuurlijke dood gestorven. De naam Jacq. Hannef is niet alleen foutief gespeld — het moet Jacob Hanft zijn — maar hij woonde ook niet in Valkenburg maar in Dolberg bij Klimmen. Verwarrend is verder dat alle getrouwde vrouwen zijn vermeld met de achternaam van hun man en niet ook met hun meisjesnaam. Op de gedenksteen zijn de uit Valkenburg gedeporteerde slachtoffers Eva Cok de Wilde en Alice Gebhart-Rosenwald niet vermeld. - In boven vermeld boek (ISBN 978-90-805499-3-7) zijn de juiste en uitvoerigere gegevens te vinden in de tabellen ‘Valkenburg’ en ‘Benedik’. Het is voor € 10,- te koop bij auteur Jan Diederen, jahdiederen@hotmail.com of Henk Vossen, Prinses Christinalaan 33, Valkenburg, tel. 043-4511312. 719 - Gedenksteen Joodse slachtoffers uit Valkenburg](klein/GedenksteenJoodseSlachtofferValkenburg.jpg)
Gedenksteen Joodse slachtoffers uit Valkenburg
⇑
![Monument Berix - Meer informatie over dit monument op Meers, monument voor kapelaan J.W. Berix van Het Nationaal Comité 4 en 5 mei. - Nog meer informatie over Giel Berix op onze site. 737 - Monument Berix](klein/Berix.jpg)
Monument Berix
⇑
![Dertig jaar geleden.. - drongen de eerste amerikaanse troepen het land van Valkenburg binnen. Door beschietingen en het opblazen van de Geulbruggen had Valkenburg danig geleden en zou in de hierop volgende dagen nog meer beschadigingen oplopen. Wijlen Frans Hoffman maakte onder meer bovenstaande foto van de Grotestraat. - LvV-verslaggevers doken opnieuw in de gebeurtenissen van deze donkere dagen en hun achtergronden. Op de paginaas 10 en 11 van deze editie berichten zij diverse aspekten:De afspraak bij de bank langs de DaelhemerwegHet verzet in de regioHet strategisch belang van de Geul in 1944Uit: „Het Land van Valkenburg, 13 September 1974.“
714 - Dertig jaar geleden..](klein/1974-09-13_LvV_DertigJaarGeleden.jpg)
Dertig jaar geleden..
⇑
![Stichting 40-45 - Complete naam „Stichting Herdenking der gevallenen van het verzet in Limburg 194O-1945“ - De afdeling Limburg werd opgericht op 8 juli 1953. - Hier vindt u de eerste pagina van een update van de statuten.De Volkskrant schreef op 27 april 2010 over de landelijke organisatie:Voormalig verzet heft zichzelf opAMSTERDAM De Nationale Federatieve Raad van het Voormalig Verzet Nederland (NFR/VVN), in 1947 opgericht, heft zichzelf eind juni op. De organisatie heeft nog maar 300 leden, met een gemiddelde leeftijd van 89 jaar′De NFR/VVN is een federatie van lokale verenigingen van oud-verzetsstrijders. De raad zet zich in voor de belangen van oud-verzetsdeelnemers en hun nabestaanden, alsmede voor ‘een blijvende en waardige herdenking van de gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog’. Ooit had de organisatie meer dan tweeduizend leden. De belangrijkste doelstelling van de NFR/VVN is het levend houden en uitdragen van de vrijheidsidealen die de verzetsmensen in de Tweede Wereldoorlog bezielden. eerste blad
Heden, de achttiende juli ---------------------------------
negentienhonderd negen en zeventig, verschenen voor mij, ---
Maria Joseph Gulielmus Henricus Stassen, notaris ter stand-
plaats Valkenburg, gemeente Valkenburg-Houthem: ------------
1. de Heer Jacobus Renier Peter Crasborn, zonder beroep, ---
wonende te Heerlen; en ----------------------------------
2. de Heer Maria Joseph Arthur Sluijsmans, secretaris van de
Gemeente Valkenburg-Houthem, wonende te Valkenburg-Houthem,
ten deze volgens hun verklaring handelende respectievelijk -
als voorzitter en secretaris van het Algemeen- en Dagelijks
Bestuur van de stichting; genaamd: Stichting Herdenking der
gevallenen van het verzet in Limburg 194O-1945, gevestigd te
Valkenburg-Houthem, ----------------------------------------
welke stichting werd opgericht bij akte op acht juli negen-
tienhonderd drie en vijftig voor de destijds te Valkenburg
gevestigde notaris P.H.F. Roebroeck verleden, en wier statu-
ten gedeeltelijk werden gewijzigd bij akte op twee oktober
negentienhonderd zes en vijftig voor de destijds te Valken-
burg gevestigde notaris G.P.J.H. Smeets verleden. ----------
De komparanten verklaarden:
- dat in een speciaal daartoe belegde vergadering van het --
Bestuur van genoemde stichting, gehouden te Valkenburg-
Houthem op tien september negentienhonderd acht en zeventig,
overeenkomstig artikel 16 der statuten met de aldaar ver-
eiste meerderheid van stemmen van de ter vergadering aan-
wezige bestuursleden is besloten de bestaande statuten te
wijzigen; -------------------------
- dat, overeenkomstig artikel 11 der statuten, de voorzitter
belast is met de uitvoering van de besluiten van het Alge-
meen Bestuur en samen met de secretaris namens het Bestuur
alle akten en verbintenissen ten name der stichting tekent.
De komparanten, handelend als gemeld, verklaarden thans ter
uitvoering van het voormeld bestuursbesluit de statuten van
de voormelde stichting geheel te wijzigen, zodat deze thans
komen te luiden als volgt: ---------------------------------
- - - - - - - - - - - S T A T U T E N: - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - NAAM, ZETEL en DUUR: - - - - - - - - - -
------------------------ Artikel 1. ------------------------
De stichting draagt de naam: “Stichting Herdenking der geval-
lenen van het verzet in Limburg 1940-1945”. ----------------
Zij is gevestigd te Valkenburg-Houthem. ---------
De stichting is opgericht voor onbepaalde tijd. ------------
- - - - - - - - - - - - - - DOEL: - - - - - - - - - - - - - -
------------------------ Artikel 2. ------------------------
De stichting heeft ten doel: het mogelijk maken en doen hou-
den van een jaarlijkse herdenking van de gevallenen van het
verzet negentienhonderd veertig-negentienhonderd vijf en ---
veertig in Limburg bij het monument der gevallen verzetslie-
den aan de Cauberg te Valkenburg-Houthem, gelegen op een ---
gedeelte van het perceel, kadastraal bekend Gemeente Valken-
burg, sectie B, nummer 2545 en wel bij voorkeur in de maand
september. -------------------------------------------------
Zij tracht dit doel te bereiken door het inzamelen der nodi-
ge gelden bij de gemeentebesturen in wier gemeenten de geval-
len verzetslieden woonachtig waren en zo nodig ook bij andere
zedelijke lichamen en natuurlijke personen. ----------------
- - - - - - - - - - - - - VERMOGEN: - - - - - - - - - - - - - 703 - Stichting 40-45](klein/1979-07-17_StatutenStichting4045Wijziging.jpg)
Stichting 40-45
⇑
![Bob Hilleque aan het graf van Henry Morgan - Bob, één van de weinige toen nog overlevende bevrijders van Valkenburg. Hij en Pierre Schunck bleven vrienden tot hun dood. Henry E. Morgan stierf op 16 september 1944, tijdens de bevrijding van Valkenburg en is begraven op het U.S. oorlogskerkhof in Henri Chapelle, Plot G Row 4 Grave 21. - Bron: De zes in Valkenburg gesneuvelde Amerikanen, p. 6. - Artikel door Jan Diederen in „Kijk op Valkenburg“. 654 - Bob Hilleque aan het graf van Henry Morgan](klein/BobHilleque.png)
Bob Hilleque aan het graf van Henry Morgan
⇑
![Paintings celebrating the Old Hickory - These paintings in the lime caves of Valkenburg celebrate the 30th US Infantry Division Old Hickory, that liberated Valkenburg in september 1944. - See also the letter of an ancient member of this division after a visit to the caves 707 - Paintings celebrating the Old Hickory](klein/OldHickory1944PaintingsLimeCavesValkenburg.jpg)
Paintings celebrating the Old Hickory
⇑
![Sept. 1984, Bob Hilleque & Jeep - 739 - Sept. 1984, Bob Hilleque & Jeep](klein/1984-09-21_BobHilleque_Jeep.jpg)
Sept. 1984, Bob Hilleque & Jeep
⇑
![Marie & Bob Hilleque in Kerkrade - Sept. 1984, 40 jaar na de bevrijding van Limburg, Europareis van Old Hickory veteranen. 738 - Marie & Bob Hilleque in Kerkrade](klein/1984-09-21_MarieBobHillequeKerkrade.jpg)
Marie & Bob Hilleque in Kerkrade
⇑
![Bob Hilleque & Pierre Schunck - In September 1984 bezocht een aantal voormalige leden van de Old Hickory divisie Europa en kwamen ook naar Valkenburg. Bericht van het Limburgs Dagblad van 21-09-1984: - Vanmorgen zijn ze vertrokken. Richting Schiphol en vervolgens de States. Terug naar huis. Zeventien dagen nadat zij in „America” begonnen waren aan een – wat toen nog heette – een bezoek aan veertig jaren bevrijd Maastricht en Zuid Limburg. Een „visit” dat echter uitgroeide tot een op vele momenten indrukwekkende, ontroerende en soms naar de keel grijpende pelgrimage. Of, zoals EDWARD CIUCEVICH uit Savannah in Georgia het uitdrukte: „Een tocht die oude wonden opentrok, bestaande vriendschappen versterkte en nieuwe smeedde. Onvergetelijk! Ik ben dankbaar dat ik er bij ben geweest”. Er bij. In Nederland, in Frankrijk, in België. In West-Duitsland óók. Maar bovenal in Limburg. Vanmorgen zijn ze vertrokken. - Vermoeid, boordevol indrukken. Een tikkeltje verdrietig én een beetje blij. De een, BUSTER SIMMONS uit Burlington in North Carolina, met een frivolité in zijn bagage. Geschenk van MARIA „IEKE“ SONNENSCHEIN uit Heerlen voor Bessie-May, Busters vrouw. De ander, EDWARD MELNAR uit Ventura in Californië, met bij Bon Goût in Maastricht gekochte peperkoeken met gember. Om maar iets te noemen. Vóór ze vertrokken namen ze (opnieuw) afscheid van vele Limburgers. Zoals EARL DEARBORN uit Plymouth, van THEO DOLS uit Heerlen. De Yank en de Limburger hebben destijds samen gevochten. Zijn vrienden gebleven. Evenals hun echtgenotes, MARION en GEERTJE, dat thans zijn. Zoals ROBERT HILLEQUE uit Franklin Park in Illinois van PIERRE SCHUNCK uit Schaesberg. Veertig jaren geleden, op 14 september’44, leidde Pierre Schunck een Old Hickory—stoottroepje (in een stuk of wat open jeeps met machinegeweren) vanaf de Daelhemmerweg bij Sibbe naar het Grendelplein, onder de Grendelpoort, naar de Muntstraat en verder Valkenburg in. Gids Schunck zat op de motorkap van de eerste jeep. Achter hem enkele Yanks. Eén van hen: Robert Hilleque. Pierre Schunck zag hem enkele dagen geleden in Hotel Voncken in Valkenburg terug. Op de Kerkraadse markt voor d’r Joep heeft fotograaf Theo Gijzen ze later vereeuwigd. Herinneringen, (her-)ontmoetingen, emoties, verhalen… - - Bob Hilleque - Paintings celebrating the Old Hickory - Letter from Bob & Marie Hilleqe - Happy Birthday from Marie & Bob 735 - Bob Hilleque & Pierre Schunck](klein/1984-09_VisitOldHickory.jpg)
Bob Hilleque & Pierre Schunck
⇑
![Letter from Bob & Marie Hilleqe - Dear Pierre and Gerda: - - Thank you for your letter of October 4, 1984. Both Marie and I had tears in our eyes when we read it, we were so happy to hear from you. - - Enclosed are several photo’s that we took while we were in Holland, thought you might like them. - - When I entered the caves again after fourty years, many memories flashed in my mind. I was so very happy that you were there. - - Marie and I will not be planning our trip until after the first of the year and when we begin to make our plans we will let you know, since we definitely want to visit with you during our trip. - - God bless you both and we wish you the very best. - - Love - Bob and Marie - Zie ook twee muurschilderingen over de Old Hickory Division in een Valkenburgse mergelgrot, gefotografeerd door Marie en Bob 705 - Letter from Bob & Marie Hilleqe](klein/1984-10-19_BobMarieHilleqe.jpg)
Letter from Bob & Marie Hilleqe
⇑
![Happy Birthday from Marie & Bob - Bob was lid van de 30th US Infantry Division Old Hickory, die Valkenburg bevrijdde. 704 - Happy Birthday from Marie & Bob](klein/1988-03-24_MarieBob_HappyBirthday.jpg)
Happy Birthday from Marie & Bob
⇑
![Legitimatiebewijzen Verzet 1940-45 - Legitimatiebewijzen van Gerda en Pierre Schunck-Cremers - Uitgegeven door „Voormalig Verzet Limburg“, registratienummer (KvK) V 187800 - Een van de vaste gelegenheden, waar de leden van het Voormalig Verzet Limburg elkaar ontmoetten was de jaarlijkse dodenherdenking in september op de Cauberg. Want in september 1944 werd het grootste deel van Limburg (NL) bevrijd. Inmiddels is die reünie opgeheven omdat de voormalige Limburgse verzetsmensen ofwel te oud ofwel overleden zijn. De dodenherdenking op de Cauberg vindt nu net als overal in Nederland op 4 mei plaats 646 - Legitimatiebewijzen Verzet 1940-45](klein/1940-45_LegitimatiebewijzenVerzet.jpg)
Legitimatiebewijzen Verzet 1940-45
⇑
![Harie van Ogtrop - Harie van Ogtrop (∗ 13-11-1901 Hulsberg † 26-10-1989 Heerlen, 87 jaar) was koster in de oude parochiekerk St. Nicolaas & Barbara in Valkenburg en een van de twee duikhoofden van de L.O. in Valkenburg. Hij heeft tijdens de laatste oorlogsdagen nog een uit Valkenburg afkomstige Duitse dienstplichtige in de kerktoren verstopt. [1]Jan van Betuw schrijft over het lot van het bejaarde joodse echtpaar Soesman-Horn en vervolgt dan: - Een ander voorval, evenzo schrijnend, betrof de verzetsman van Ogtrop (de koster van Valkenburg). Hij raakte nagenoeg zijn hele vermogen kwijt. Hij was, ruim voor de oorlog, in gemeenschap van goederen getrouwd met de dochter van een Duitse busondernemer die in Koningsbosch (gem. Echt) woonde en er zijn bedrijf had (o a mijnwerkersvervoer). Deze mensen waren allesbehalve Hitler-aanhangers. Haar / zijn aandeel in de onderneming werd zonder meer geconfisqueerd. Omdat de koster door een ongeval ook nog zwaar gehandicapt werd, viel hij toen terug op een schamel kosterspensioentje. - Paul heeft nog wel pogingen gedaan, de beslissingen van het beheers-instituut ongedaan te maken, maar dat mislukte. Men moet deze zaken ook bezien in de mentaliteit van die dagen: de gehoorzame en gezags-getrouwe burger. Wetwinkels en rechtsbijstand waren onbekend, dan wel nog lang niet zo een gemeengoed als heden ten dage. [2] - Lees ook het verhaal van zijn werkzaamheid als biechtvader. [3] - Bidprentje in het Rijckheyt archief. [4]Zijn dochter Agnes in Valkenburg 2019 – 75 jaar bevrijd, 75 verhalen over de inval in 1940, de bezetting en de bevrijding september 1944.Jan van Betuw: Aasgieren na de tweede wereldoorlog – Waarin een klein land nog kleiner kan zijn. 1047 - Harie van Ogtrop](klein/Ogtrop_352-O_03433_Pagina_1.jpg)
Harie van Ogtrop
⇑
![Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 1 - Theo Goossen (Harry van Benthum) was rayonchef van de LO in Kerkrade en leidde de inlichtingendienst van de L.O. in de Mijnstreek, die na de bevrijding weldra grote delen van Limburg bestreek. Pierre Schunck was zijn informant voor wat betreft het rayon Valkenburg. - De scan vn de eerste bladzijde moet worden overgedaan.Tijdens een van de eerste dagen van de maand september 1943, bij de oprichting van het L.O.-district Heerlen, was aanwezig een zekere heer „Paul Simons“. Dit geschiedde ten huize van Rector Prompers in het St.Jozef-ziekenhuis in de Putgraaf. - L.O. betekende: Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers (vóór de aanstuiting bij de Landelijke Organisatie betekende L.O. Limbugse Onderduikershulp). Het L.O.-District, in den beginne aangeduid met L18, daarna met Z18, omvatte behalve Maastricht en omstreken, nagenoeg ¾ van Zuid-Limburg. - Kaplaan Giel Berix van de Nobelstraat in Heerlen, een vriend van „Paul“ en medeoprichter van de L.O. in Heerlen, werd na het aftreden van Rektor Prompers om gemotiveerde redenen en op eigen verzoek, de Districtsleider van Z18 (Hij werd op 21-6-1944 in Weert gearresteerd en is in het concentratiekamp KZ Bergen-Belsen gestorven). Het district Heerlen was verdeeld in 9 rayons. - De aanwezige heer „Paul“ werd de leider van het rayon Valkenburg, waarvan de verzetsactiviteiten zich uitbreidden tot aan en in Gulpen, tot aan en in Maastricht, terwijl toentertijd ook Klimmen en omstreken bij het rayon Valkenburg waren ingedeeld.Bij diverse geheime bijeenkomsten en via de noodzakelijke onderlinge samenwerking leerde men elkaar beter kennen en werden behalve achternamen ook gezinsaangelegenheden -enigszins- bekend. - „Paul“ heette met zijn achternaam Schunck, hij woonde in Valkenburg, had daar een wasserij, alwaar ook echtgenote Gerda haar leiderschap vervulde. Op bepaalde tijden was „Paul“ bereikbaar te Heerlen op de Kruisstraat-hoek-Geleenstraat, alwaar textielbenodigdheden werden gefabriceerd.Het verzet van „Paul“ Schunck was gerichtTegen de bedrieglijke inval in ons landTegen het dictatoriaal machtsvertoon, met UITSLUITING van alle vrijheidTegen de onmenselijke handelwijzeTegen het uitschakelen en uitmoorden van andersdenkenden.Evenwel:Zijn activiteiten waren hoofdzakelijk gericht op hulp verlenen aan mensen in nood:Aan in nood verkerende gezinnen, waarvan de man-en-vader had moeten vluchten, ondergedoken was, of in een gevangenis opgesloten ofwel in een der gruwelijke kampen verbleefOnderdak en duikadressen organiseren voor vluchtelingen, voor Joden, voor vliegeniers, voor gezochte verzetsmensen, enz. - Al die mensen dienden verzorgd te worden, op het gebied van voeding, kleding, bonkaarten, persoonsbewijzen, stamkaarten, noodzakelijke „ausweise“, zegeltjes, enz. ,enz..Het verwezenlijken van die hulpverlening vereiste organiseren, onderling overleg, intens samenwerken, onopvallend, geheim!.Blz. 2 983 - Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 1](klein/1993-02-06_Harry1.jpg)
Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 1
⇑
![Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 2 - De eigen zakelijke bezigheden van „Paul“ worden bij herhaling onderbroken DOOR DE NOOD VAN ANDEREN. Ook die situatie vereist: uitkijken, voorzichtig zijn en onopvallend handelen. ALTIJD met de hoop, het gevaar (wel verborgen, maar altijd aanwezig) te kunnen ontwijken, zo mogelijk te kunnen ontvluchten. In DIE sfeer moet men de meer dan 2 jaren durende georganiseerde verzetsdaden van „Paul“ bezien en beoordelen. - Daarbij zij nog in overweging te nemen: het werkelijke gevaar heeft enkele malen voor zijn deur gestaan.Zelf zegt hij: „Ik begrijp het niet. Ik kan het niet verklaren. Ik heb heel veel geluk gehad! Maar ik heb heel veel gebeden!“. Hij gaat verder en zegt: „Ik heb dit alles niet ALLEEN gedaan. En zonder de hulp van mijn vrouw was het een en ander totaal misgegaan.“„Paul“ is ook medewerker van de inlichtingengroep ID18.6 sept. 1944 laat hij weten dat Sjeng Coenen en Joep Francotte 5 sept. op de Cauberg gefusilleerd zijn en daar nog liggen. Wat nu?? Deze fusillering is voor „Paul“ een blijvend drama gebleken.15 september deelt hij mede: „De Duitsers hebben de bruggen over de Geul opgeblazen, de wegen afgezet, kanonnen opgesteld en weren zich tegen de oprukkende Amerikanen. Diverse gebouwen zijn zwaar beschadigd en diverse huizen staan in brand. Een groot deel van bevolking heeft zich in de grotten veilig verborgen.“Via berichten van „Paul“ wordt de op 16 september te Heerlen gearriveerde Bep van Kooten geadviseerd, zijn tocht naar Maastricht en Brussel niet via Valkenburg te maken. Levensgevaarlijk.In de nacht van 16 op 17 september 1944: de Duitsers verlaten Valkenburg. „Paul“ neemt contact met de bevrijders op, zoals via het verzet opgedragen. Hij zal hen op alle mogelijke wijze behulpzaam zijn. Op 20 september verschijnt Bep van Kooten bij zijn verzetscollega „Paul“ en deelt mede, dat de verzetsmensen zich verzamelen in de Koninklijke Stoottroepen en verzoekt „Paul“ daartoe zijn medewerking te verlenen. „Paul“ maakt er trots reclame voor bij de L.O.-leden.En zo geschiedt. - Aanmeldingen komen binnen, lijsten worden opgesteld, controles uitgevoerd, noodzakelijke inlichtingen verstrekt, geschikte verblijf- en werkruimten gezocht, een garage voor vervoer en onderhoud aanbevolen! Resultaten zijn o.a. Huize Philips en Oranjehof. Het contact met de bevrijders is O.K. en bestaat tot heden!(Een levenslange vriendschap verbond hem met Bob Hillecue uit Chicago, lid van der „Old Hickory“ divisie, die Valkenburg bevrijdde.)Mevrouw Schunck, kinderen, uw gezin, kleinkinderen, familie. De Verzetsmensen en Stoottroepers hier aanwezig, wensen ook namens hen, die om gemotiveerde redenen niet aanwezig kunnen zijn, hun dankbaarheid tot uiting te brengen, jegens „Paul“ Pierre Schunck:voor zijn daadwerkelijke inzet voor de herwinning van de vrijheid.voor zijn grote betrokkenheid en oprechte zorgzaamheidvoor zijn bijzondere kameraadschappelijke houdingen dit alles met ZIJN inzet voor God, Koningin en Vaderland!!.Mevrouw Schunck, kinderen en kleinkinderen, afscheid nemen doet pijn. - … de HEEL VELE goede herinneringen zullen u sterken!! - Verzetscollega’s en stoottroepers, wij nemen afscheid van een goede kameraad. - „Paul“ : rust dan – in verdiende vrede!Op eervolle wijze nemnen wij afscheid an zingen het Wilhelmus: - 1. Wilhelmus van Nassouwe - 6. Mijn schildt en mijn betrouwen„Harry“ Goossen Th.Harry van Benthum en de L.O. op Wikipedia 984 - Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 2](klein/1993-02-06_Harry2.jpg)
Afscheidstoespraak van Theo „Harry“ Goossen bij de uitvaartplechtigheid van „Paul“, blz. 2
bild 5678
⇑
![Gerda Schunck-Cremers lid van verdienste Voormalig Verzet Limburg - VOORMALIG VERZET LIMBURG - - Het bestuur van de Vereniging Voormalig Verzet Limburg heeft in zijn vergadering van 19 januari 2005 unaniem besloten, mevrouw M.H.G. Schunck-Cremers wegens haar uitmuntende verdiensten gedurende de Tweede Wereldoorlog en haar onbaatzuchtig handelen ten opzichte van haar medemensen en de Vereniging in de periode daarna, te benoemen tot Lid van Verdienste van de Vereniging Voormalig Verzet Limburg - - Horn, 19 januari 2OO5 - J.P.M. van Betuw, voorzitter - G.L. Sonnemans, vice-voorzitter - - V401 87800 1014 - Gerda Schunck-Cremers lid van verdienste Voormalig Verzet Limburg](klein/2005-01-19_GerdaS-C_lid_van_verdienste_VVL.jpg)
Gerda Schunck-Cremers lid van verdienste Voormalig Verzet Limburg
⇑
![Teken in voor het boek<br>Valkenburg 2024, 80 jaar bevrijd - Tussen 14 en 17 september 1944 werd de toenmalige gemeente Valkenburg-Houthem bevrijd van het nationaal-socialisme. Daaraan herinneren we met dit boek, waarvoor u nu kunt inschrijven:Valkenburg, voorjaar 2024 - VOORINSCHRIJVING € 12,50 - Valkenburg 2024, 80 jaar bevrijd! De nog niet vertelde verhalen!80 verhalen en afbeeldingen over de bezetting, de bevrijding en de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. In tien hoofdstukken de verhalen van Valkenburgers die de Tweede Wereldoorlog meemaakten als kind of die ze hoorden van hun ouders, vrienden en kennissen. Daar zijn aangrijpende verhalen bij, verhalen over angst, dreiging en dood. - Ervaringen die in het brein werden opgeslagen en nu alsnog naar boven zijn gekomen, want ze zaten vaak diep. Misschien wel goed dat ze nu alsnog verteld worden, bewaard worden en doorgegeven kunnen worden aan komende generaties. Om te laten zien dat oorlogen onmenselijk zijn en nergens meer zouden moeten plaatsvinden.Daarom dit boek! - Wij willen het boek graag betaalbaar houden, zodat iedereen het kan kopen. - De winkelprijs is € 15,- per boek en € 12,50 bij voorintekening.Het boek 21/21 cm, Full Color en 230 bladzijdes dik, omvat 80 nog niet vertelde verhalen, unieke foto’s en schilderingen. Ook is de volledige Historische fotoserie Valkenburg en WO2, in het boek opgenomen. De oplage van het boek is 2000 stuks.U kunt het boek bij voorinschrijving bestellen door het overmaken van € 12,50 op banknummer: NL 65 RBRB 089 66 122 52 van het Platform Wereldburgerschap Valkenburg aan de Geul. Dit onder vermelding van uw naam. Het boek zal worden gepresenteerd op vrijdag 13 september om 16.00 uur in de Sint Nicolaas kerk Valkenburg en na die datum verkrijgbaar zijn bij Natuurschop Madelief. Valkenburgse adoptanten van een graf op het Amerikaans kerkhof kunnen het voor hen gereserveerde boek afhalen op het vertoon van uw uitnodiging tegen het bedrag van € 5.Redactie Valkenburg 2024 80 jaar bevrijd: - Marij van Aken, Els Diederen, Jo van Aken, David Loozen, Guy Caelen, Jan Schurgers, Arnold Schunck, Jos Smeets en René Willems. - Correspondentieadres: 1049 - Teken in voor het boek<br>Valkenburg 2024, 80 jaar bevrijd](klein/Voorinschrijving_boek_2024.jpg)
Teken in voor het boek
Valkenburg 2024, 80 jaar bevrijd
⇑
![In zo een tijd te leven ′ - Een muzikale ode aan het verzet. Dat is het thema van het nieuwste werk van kunstenaar, componist en muzikant Tom America (Heerlen 1949). Centraal staat het verhaal van Pierre Schunck (1906-1993) en een groep gelijkgestemden die tijdens de Tweede Wereldoorlog een succesvolle verzetsgroep vormden. Maar de boodschap is universeel - Bron: provinciale uitgave van De Limburger van woensdag 10-09-2014 - Première van „In zo een tijd te leven“ op 16 september 2014, de vooravond van de dag waarop Valkenburg 70 jaar geleden bevrijd werd, in Valkenburg. 102 - In zo een tijd te leven ′](klein/ArtikelOdeVerzet2.jpg)
In zo een tijd te leven ′
⇑
![42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoord - Ook van deze auteur: - - Mijn oorlog en bevrijdingHet voorwoord begint als volgt:Vanuit Valkenburg worden in de tweede wereldoorlog 43 Joodse inwoners gedeporteerd. Slechts een van hen: Erwin Hirschberg, overleeft en keert na de oorlog terug. De overige 42 worden in de gaskamers van Auschwitz en Sobibor vermoord of komen op een andere manier om het leven. De eerste die wordt opgepakt is op 23 juni 1942 Eva Cok-de Wilde, die eigenlijk niet in Valkenburg woont maar er wel verblijft.De laatste op 3 september 1944, anderhalve week vóór de bevrijding, Alice Gebhard-Rosenwald.Een eerste razzia wordt gehouden op 25 augustus 1942.…ISBN 978-90-805499-3-7 - Bestelbaar bij de auteur jahdiederen@hotmail.com 690 - 42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoord](klein/42JoodseValkenburgersOpgepaktEnVermoord_v.jpg)
42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoord
⇑
![Oorlogsmonument in Aken-Eilendorf - Overal ter wereld, waar oorlogen hebben gewoed, bouwen de mensen gedenktekens en schrijven daar namen van slachtoffers op. Maar miljoenen staan er niet op. Daaraan herinnert ons Dwight D. Eisenhower. Zijn woorden worden daarom terecht geciteerd op dit gedenkteken. - „1939-1945 Miljoenen mensen die elkaar niet kenden, doodden elkaar voor weinigen, die elkaar kenden maar niet doodden“ - Eisenhower was een getalenteerde soldaat, die daarom tijdens de Tweede Wereldoorlog opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten in Europa werd. Later werd hij president van de V.S. en begon teeds meer na te denken, zoals dit citaat toont. In zijn afscheidsboodschap aan het Congres en de Strijdkrachten op 17 januari 1961 waarschuwde hij daarom voor het militair-industrieel complex 857 - Oorlogsmonument in Aken-Eilendorf](klein/1939-1945_MillionenMenschen.jpg)
Oorlogsmonument in Aken-Eilendorf
⇑
![Provincie Limburg 2019 - Limburg met de gemeentegrenzen in het jaar 2019. 1032 - Provincie Limburg 2019](klein/Prov-Limburg-OpenTopo.jpg)
Provincie Limburg 2019
⇑
![Jan Diederen: Mijn oorlog en bevrijding - Uit het voorwoord: „Dit is niet hét boek over de oorlog en bevrijding van Valkenburg. Daarover is al vaker in verschillende uitgaven geschreven en het herhalen van allerlei bijzonderheden is weinig zinvol. De rode lijn in dit boek wordt gevormd door de gebeurtenissen die ik zelf heb meegemaakt, aangevuld met belevenissen van andere personen en met gegevens uit de dagboeken en krijgsverslagen van het Duitse en Amerikaanse leger. Ook het gemeentearchief van Valkenburg is een belangrijke bron van informatie geweest voor bijzonderheden uit de oorlogs- en bevrijdingstijd waarover tot nu weinig of niets bekend is geworden.“ - Bestelbaar bij de auteur jahdiederen@hotmail.comOok van deze auteur: - - 42 Joodse Valkenburgers opgepakt en vermoord 1009 - Jan Diederen: Mijn oorlog en bevrijding](klein/JanDiederenOorlogBevrijding.jpg)
Jan Diederen: Mijn oorlog en bevrijding
⇑
![Struikelstenen voor het echtpaar Soesman-Horn, Margarethe Cohen-Abraham, Rosel Cohen en Frits Cohen - 07-11-2014, plaatsing van struikelstenen in Valkenburg, in dit geval voor het huis in de Berkelstraat waarin onder anderen het echtpaar Servaas Soesman und Emma Horn, de weduwe Margarethe Cohen-Abraham en haar kinderen Rosel Cohen & Frits Cohen woonden. - Stichting Struikelstenen Valkenburg: Omgekomen Joden - De struikelstenen bij Wikipedia 907 - Struikelstenen voor het echtpaar Soesman-Horn, Margarethe Cohen-Abraham, Rosel Cohen en Frits Cohen](klein/2014-11-07_struikelstenenVburg_Soesman-Horn.jpg)
Struikelstenen voor het echtpaar Soesman-Horn, Margarethe Cohen-Abraham, Rosel Cohen en Frits Cohen
⇑
![Open Joodse Huizen van Verzet - Op 4. mei wordt ieder jaar aan de doden herinnerd, die door oorlogsgeweld zijn te betreuren. Op die dag werden in Valkenburg sprekende herdenkingen georganiseerd. Onder andere in het voormalig postkantoor aan de Lindenlaan over het verzet in Valkenburg, met als spreker Arnold Schunck, de maker van deze website. 951 - Open Joodse Huizen van Verzet](klein/2019-05-04_OpenJoodseHuizenVanVerzet.jpg)
Open Joodse Huizen van Verzet
⇑
![Joods Gedenkteken - Op 11 september 1955 werd een gedenksteen geplaatst op de Joodse begraafplaats aan de Cauberg ter herinnering aan de gedeporteerde en omgekomen Joodse inwoners van Valkenburg. - Meer informatie over het lot van Joden in Valkenburg 917 - Joods Gedenkteken](klein/2019-05-04_194857_JoodsGedenkteken.jpg)
Joods Gedenkteken
⇑
![Verzetsmonument en gedenksteen voor de KPers Coenen en Francotte - Voor het Provinciale Verzetsmonument in Valkenburg. Hier werden de KP-ers Sjeng Coenen (DB) en Joep Francotte (DB) op 5 september 1944 vermoord, vlak voor de bevrijding van Valkenburg. De foto werd opgenomen vlak voor het begin van de dodenherdenking op 4 mei 2019 918 - Verzetsmonument en gedenksteen voor de KPers Coenen en Francotte](klein/2019-05-04_195350_MonumentFrancotteCoenen.jpg)
Verzetsmonument en gedenksteen voor de KPers Coenen en Francotte
⇑
![4 mei 2019 Dodenherdenking op de Cauberg - Zoals ieder jaar werden de doden herdacht, niet alleen maar toch vooral van de Tweede Wereldoorlog. Na de officiële kransleggingen bij de gedenksteen voor de gesneuvelden van het verzet, Francotte en Coenen, konden ook de gewone mensen bloemen neerleggen. 921 - 4 mei 2019 Dodenherdenking op de Cauberg](klein/2019-05-04_201005_DodenherdenkingCauberg.jpg)
4 mei 2019 Dodenherdenking op de Cauberg
⇑
![„Bevrijders“ met hot dogs - Op 13 september 2019 tijdens de viering van Valkenburg 75 jaar vrij zat deze groep als Amerikaanse hospikken verkleed voor de oude kerk in Valkenburg te schaften. Zij hadden met hun historische voertuigen en uniformen de taak, aan het geheel een authentiek gezicht te geven. Met deze voertuigen werden ook de aanwezige echte veteranen vervoerd. 998 - „Bevrijders“ met hot dogs](klein/2019-09-13_MedGroup.jpg)
„Bevrijders“ met hot dogs
⇑
![Voorkant boek „Valkenburg 2019 – 75 jaar bevrijd” - 75 verhalen over de inval in 1940, de bezetting en de bevrijding september 1944. - 180 full colour pagina‘s 21/21 cm. - 75 verhalen, verteld door mensen uit groot Valkenburg en geïllustreerd door Valkenburgse kunstenaars, basisschoolkinderen en of jongeren van het Stella Maris College. Het boek bevat vele historische foto’s. - Het Valkenburgs verzet komt er op pagina 91 aan de orde („Valkenburg als belangrijk onderduikerscentrum“), het verhaal over verzetsman Harie van Ogtrop tijdens de dagen voor de bevrijding, verteld door zijn dochter Agnes en het begin van de bevrijding verteld door Pierre Schunck op p.101. Het origineel daarvan is op deze site te lezen - Een uitgave van het Platform Wereldburgerschap - Bestelgegevens voor dit boek op deze site 999 - Voorkant boek „Valkenburg 2019 – 75 jaar bevrijd”](klein/1944-2019_Vburg75jVrijA.jpg)
Voorkant boek „Valkenburg 2019 – 75 jaar bevrijd”
⇑
![Achterkant boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd” - 75 verhalen over de inval in 1940, de bezetting en de bevrijding september 1944. - 180 full colour pagina‘s 21/21 cm. - 75 verhalen, verteld door mensen uit groot Valkenburg en geïllustreerd door Valkenburgse kunstenaars, basisschoolkinderen en of jongeren van het Stella Maris College. Het hoek bevat vele historische foto’s. - Het Valkenburgs verzet komt er op pagina 91 aan de orde („Valkenburg als belangrijk onderduikerscentrum“), het begin van de bevrijding verteld door Pierre Schunck op p.101. Het origineel is op deze site te lezen - Een uitgave van het Platform Wereldburgerschap - Bestelgegevens voor dit boek op deze site 1000 - Achterkant boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd”](klein/1944-2019_Vburg75jVrijB.jpg)
Achterkant boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd”
⇑
![Inschrijven voor het boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd” - 75 verhalen over de inval in 1940, de bezetting en de bevrijding september 1944. - Uw inschrijving via overschrijving van € 14,95 (zelf afhalen) of € 20,00 (incl. portokosten) op rekening nummer: NL 65 RBRB 0896612252 van het Platform Wereldburgerschap, Valkenburg a/d Geul, onder vermelding van uw naam en „Voorinschrijving 75 jaar bevrijding“. - Bij gewenste verzending ook uw adres. - Van 13 t/m 21 september is het boek af te halen tijdens de vredeswake in de Sint Nicolaaskerk in Valkenburg, 13h30 – 17h00 - Voor meer informatie: jovanaken@ziggo.nl en of jos.smeets@global-exploration.nl - Meer informatie over dit boek op deze site 1001 - Inschrijven voor het boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd”](klein/1944-2019_Voorinschrijving.jpg)
Inschrijven voor het boek „Valkenburg 75 jaar bevrijd”
⇑
![Old Hickory, 1944-2019 - Op 13 september 2019 was dit herinnerings T-shirt in Houthem te zien tijdens de festiviteiten Valkenburg 75 jaar vrij. 1003 - Old Hickory, 1944-2019](klein/1944-2019_OldHickory.jpg)
Old Hickory, 1944-2019
⇑
![Bevrijding van Maastricht - Herinneringsbordje aan „14 Sept. 1944, bevrijding van Maastricht door de Amerikanen“ 1004 - Bevrijding van Maastricht](klein/1944-2019_Maastricht.jpg)
Bevrijding van Maastricht
⇑
![Het taboe van Valkenburg? - Na de herdenking van Valkenburg 75 jaar bevrijd verscheen op 20-09-2019 in De Limburger deze column oner de titel Het taboe van Valkenburg, waarin onder het mom van een gedifferentieerde beeldvorming wordt beweerd, dat de bevrijdingsfeesten in een ongenuanceerde zwart-wit vorm waren gevierd. Niets is minder waar. - Een van de belangrijke doelstellingen bij de vieringen in Valkenburg, was juist die gedifferentieerde beeldvorming. Alleen al de keus van mensen die er een kaars hebben opgestoken, maar ook de inhoud van het herdenkingsboek. Er werd herinnerd aan de getraumatiseerde NSB-kinderen, aan de discriminatie aan de kant van de bevrijders (van de Afro-Amerikanen), aan de gesneuvelde Duitsers (in Valkenburg de grootste slachtoffergroep), aan de nog steeds gediscrimineerde Sinti en Roma. En natuurlijk aan het bijna vergeten verzet. Door deze column wordt zo de organisatie van de vieringen eventjes in een verkeerde hoek van hoera-patriottisme en een zwart-witte kijk gezet. - Er wordt aandacht besteed aan een „historicus“, die sinds jaren probeert de lynchmoord op een collaborateur het Valkenburgs verzet in de schoenen te schuiven. Daarbij verwisselt hij het verzet met een op de dag van de bevrijding opgericht groepje, dat zich Ordedienst noemde en bijna ook een verzetsman had gelyncht. Deze historicus is er al jaren geleden op gewezen, dat zijn beweringen op foute vermoedens berusten, maar hij blijft erbij, en beweert nu ook nog dat Pierre Schunck opdracht zou hebben gegeven, de zogenaamde moffenhoeren kaal te scheren. - Een taboe bestaat alleen als obsessie in het hoofd van iemand, die zelf hierover geen open disussie aandurft. 1006 - Het taboe van Valkenburg?](klein/2019-09-20_HetTaboeVanValkenburg.jpg)
Het taboe van Valkenburg?
⇑
![Stalag Arnoldsweiler - In Arnoldsweiler bij Düren bevond zich tijdens de tweede wereldoorlog een van de Duitse krijgsgevangenenkampen, 30 kilometer van de Nederlandse oostgrens. Ook vanuit dit kamp ontsnapten vooral in de eerste tijd veel Franse en Belgische soldaten, want die afstand kon te voet worden afgelegd. Zo begon de vluchtelingenhulp langs de Nederlandse oostgrens en vooral in Limburg met de hulp aan ontsnapte krijgsgevangenen op weg naar huis. Zoals overal werden het ook in Arnoldsweiler steeds meer Russen, die onder steeds erbarmelijker omstandigheden gedwongen werden, in de industrie te werken. 1028 - Stalag Arnoldsweiler](klein/StalagArnoldsweiler.jpg)
Stalag Arnoldsweiler
⇑
![Verzetsmonument Linkermuur - De linker muur in de kapel van het provinciaal verzetsmonument van Nederlands Limburg op de Cauberg in Valkenburg. 1029 - Verzetsmonument Linkermuur](klein/VerzetsmonumentLinks.jpg)
Verzetsmonument Linkermuur
⇑
![Verzetsmonument Middenmuur - De namen op de middelste muur in de kapel van het provinciaal verzetsmonument zijn pas later aangebracht. 1030 - Verzetsmonument Middenmuur](klein/VerzetsmonumentMidden.jpg)
Verzetsmonument Middenmuur
⇑
![Verzetsmonument Rechtermuur - De rechter muur in de kapel van het provinciaal verzetsmonument van Nederlands Limburg op de Cauberg in Valkenburg. 1031 - Verzetsmonument Rechtermuur](klein/VerzetsmonumentRechts.jpg)
Verzetsmonument Rechtermuur
⇑
![Verzetsmonument. Middenmuur met O.L.V. van de goede duik - In de kapel van het Provinciaal verzetsmonument op de Cauberg in Valkenburg staan op drie muren de namen van ongeveer driehonderd mensen, die door hun verzet tegen de Duitse bezetting zijn gestorven. [1] - De kapel is toegewijd aan O.L.V. van de goede duik. De middenmuur draagt – naast later toegevoegde namen van gesneuvelde verzetsmensen – een afbeelding van dit Limburgse onderduikerssymbool, dat is uitgevonden door Lodewijk Bleys [2] uit Roermond. Er werd een affiche van gemaakt en vele onderduikers [3], ook niet-katholieken, hebben die plaat boven hun bed gehangen. - Lees het artikel in het Limburgsch dagblad van 1 sept. 1956 over de plannen. - Bron van de foto: wikimedia [5]De namen op de muren van de gedachteniskapel 1044 - Verzetsmonument. Middenmuur met O.L.V. van de goede duik](klein/VerzetsmonumentMiddenGr.jpg)
Verzetsmonument. Middenmuur met O.L.V. van de goede duik
⇑
![Weg met de nazi’s! - In de winter en lente van 2023/2024 gingen massa’s mensen in heel Duitsland de straat op om te demonstreren tegen de toename van fascisme en vreemdelingenhaat. De directe aanleiding was een geheime bijeenkomst die openbaar werd gemaakt door de onderzoeksorganisatie correctiv.org [1]: Hooggeplaatste AfD-politici, neonazi’s en financieel sterke ondernemers kwamen in november samen in een hotel bij Potsdam. Ze planden niets minder dan de verdrijving van miljoenen mensen uit Duitsland. Dat noemen ze remigratie. Die ideeën zijn niet nieuw. Wat wel nieuw is, is dat naast de toenemende xenofobe tendensen in heel Europa, steeds meer mensen niet langer bereid zijn om te zwijgen. Mensen die de parallellen herkennen met de opkomst van het fascisme in Europa tussen de wereldoorlogen. En die de huidige xenofobie ook fascistisch noemen. Ook al herkennen veel mensen die zulke gedachten uiten dit verband niet. 1050 - Weg met de nazi’s!](klein/20240611_taz_NazisRaus.jpg)
Weg met de nazi’s!