Netwerk Bongaerts

Het netwerk Bongaerts was meer dan alleen de groep van brandweerlieden en leden van de OD, waarmee Charles Bongaerts dagelijks samenwerkte. Het begon net als bij alle vroege verzetsgroepen met hulp aan uit Duitsland ontsnapte krijgsgevangenen. Later kwamen daar andere vluchtelingen zoals Joden bij. Bongaerts was een van de oprichters van de Ordedienst in de Mijnstreek. Hij bouwde binnen de OD en de brandweer, waarvan hij commandant was, een actieve verzetsgroep op. Zij beraamden en pleegden uiteenlopende sabotage, vooral in de mijnen, waar enkele leden van de groep werkten, zoals Harrie Tobben (mijnpolitie). Met de ambulance van de brandweer en met de taxi van E. Heinen uit Heerlen werden vluchtelingen vervoerd. Een keer hadden zij pech onderweg met drie geallieerde „piloten“ aan boord. Zij stopten een Duits legerkonvooi om het te laten verhelpen. (Biografie van Jo Bongaerts) De enige overlevende van een neergestort geallieerd vliegtuig werd zwaar gewond, verkleed in een brandweeruniform langs de Duitsers heen naar het Heerlens ziekenhuis gebracht, waar hij onder de hoede van de chirurg Karel van Berckel kwam.
Bongaerts c.s. brachten de vluchtelingen onder andere naar de groep Dresen in Maastricht, die ze onder andere doorgaven aan de groep Erkens om ze over de Belgische grens te brengen. Bovendien hadden zij daarvoor verbinding met pater Beatus, die weer verbindingen had aan de zuidelijke rand van Limburg.
Bongaerts en Tobben coördineerden, waar de vluchtelingen moesten worden opgehaald en naar toe gebracht. Dat kon overal in de provincie zijn, maar ook wel in Noord-Brabant, Nijmegen en zelfs Apeldoorn. Vanaf juni 1943 sloten de Limburgse lijnen allemaal aan op Belgische takken van de Komeet-lijn naar Spanje (zie paragraaf II.2.).
Het wijdvertakte Englandspiel werd de ondergang van het netwerk van Bongaerts. Daarna namen andere groepen in de Oostelijke Mijnstreek het werk over.